Lezers reageren: “Wraakroepend dat de grootverdieners helemaal zijn losgeslagen”
Een selectie uit de reacties op ons onderzoeksdossier over de verloning van dokters. Reacties blijven welkom op dokterslonen@demorgen.be
Contrast met huisartsen
Vele dokters-specialisten rekenen schaamteloos door, en dit in schril contrast met de financiële verdiensten van huisartsen. Nochtans moeten deze laatsten er vaak veel meer voor doen, op allerlei gebied.
De zelfstandige gynaecoloog van mijn vrouw rekende voor de jaarlijkse controle 70 euro voor 7 minuten. Hij weet zeer goed dat meisjes en vrouwen niet zomaar wisselen van arts, en daar maakt hij misbruik van.
In het ziekenhuis waar we klant zijn, merk ik grote verschillen: de raadpleging bij de gastro-enteroloog wordt afgerekend via het ziekenhuis en is correct, de bedragen van de raadplegingen bij de orthopedisten niet en moeten ter plaatse afgerekend worden.
‘De studies voor dokter-specialist zijn lang en zwaar, maar worden voor het overgrote deel betaald door de gemeenschap’
De studies voor dokter-specialist zijn lang en zwaar, maar worden voor het overgrote deel betaald door de gemeenschap. Dan is het wraakroepend dat de grootverdieners helemaal zijn losgeslagen, en als het enigszins kan, met domicilie in Knokke of Koksijde...
Bert Florizoone, Evergem
Transcendente bezoldigingen
Dankzij het dossier dokterslonen hoef ik het niet meer te doen met dooddoeners van collega’s-specialisten: 'Oei, maar dat weet ik niet, hoor', 'Ja maar, dat zou ik eens moeten nakijken' of 'Jaja, maar dat is bruto hé, en besef je wel hoeveel we aan de kliniek moeten afdragen?'
Dank u wel, De Morgen, voor de transparantie in verband met deze transcendente bezoldigingen!
R. Dockx, huisarts
Totale transparantie
Heeft de patiënt dan geen recht om te weten hoeveel zijn arts netto verdient? Deze vraag zou bijzonder opklarend kunnen zijn voor de tijdsgeest waarin we leven, maar hoe zinvol is dit? Wat weet je meer wanneer je het inkomen van je buur, baas en of schoonmoeder, laat staan de man die je behandelt, kent? Maakt dit jouw genezing, jouw relatie tot, beter, makkelijker? Totale transparantie is een illusie.
Heeft het dan geen zin om de excessen te kennen en uit de wereld te helpen? Natuurlijk wel, maar moet hiervoor een hele samenleving op haar kop gezet worden, en waar eindigt dit?
‘Onthoud alvast dat artsen geen voetballers, tennissterren of golfspelers zijn met verdiensten om van te duizelen’
Open deze doos van Pandora en de volgende dient zich aan. Vandaag de artsen, gisteren de notarissen, morgen de CEO's... Ik stel voor dat de journalisten hun tanden in de immense bovenbouw van structuren (ziekenfondsen en RIZIV) graven, om misschien tot de conclusie te komen dat we opnieuw leven in een tijd van managers, heersers en omnivoren. Dat media niet dienen om te demoniseren, dan wel om zinvol nieuws te brengen. Ik wens deze journalisten succes en moed toe om de laatste steen op te delven, maar ook om de ongewenste schade correct op te lossen.
Onthoud alvast dat artsen geen voetballers, tennissterren of golfspelers zijn met verdiensten om van te duizelen. Neem mee dat klinieken zonder artsen wellicht fonkelnieuwe holle gebouwen zijn maar vooral dat artsen een speciale band met hun patiënten hebben, ongeacht ras, leeftijd of geaardheid, ongeacht de financiële toestand van patiënt of kliniek.
Herman Roeykens
Veel verdienen mag
Een arts-specialist mag van mij zéér veel verdienen. De jarenlange opleiding, het voortdurend bijscholen, de vele nachten en weekends dat ze het beste van zichzelf kunnen geven, het verstoord sociaal leven, geen extralegale voordelen of pensioenopbouw voor hun dertigste of weken van 60 uur of meer? Dat mag vergoed worden.
In dezelfde krant staat wat een topvoetballer verdient. Geen opleiding nodig, een zeertje wordt opgelost door een team van kinesisten, ze verdienen bij aan reclame, hebben BV-status, betalen geen belastingen en kloppen geen lange werkweken. Wie sjoemelt, koopt zichzelf er gewoon uit.
Als ik nu jong was, ik zou wel weten waar voor te gaan.
K. Verhaegen
Overconsumptie
Ik werk al mijn hele loopbaan in Nederland in de gezondheidszorg, in het middenkader. Ik verbaas me er al jaren over dat de huidige financieringsstructuur - lees: inkomen per prestatie - in België gehandhaafd blijft. Dit systeem kan alleen maar overconsumptie in de hand werken.
In Nederland wordt er al geruime tijd met diagnose-behandelcombinaties (DBC's) gewerkt. Hierbij krijg je een vaste vergoeding voor een diagnose met behandeling. Bijvoorbeeld: een patiënt krijgt de diagnose liesbreuk, dit betekent een vergoeding voor de operatie en twee polikliniekbezoeken; een voor het eerste polikliniekbezoek en een voor nacontrole na de operatie. Laat je de patiënt vaker terugkomen, prima, maar daar krijg je geen extra vergoeding voor.
‘Het systeem van inkomen per prestatie kan alleen maar overconsumptie in de hand werken’
Ondertussen hebben ze 'DOT', DBC's Op weg naar Transparantie, waarbij het aantal DBC's teruggebracht is van 30.000 naar 4.000.
Nederlandse ziekenhuizen werken ook met benchmarks. Ze vergelijken zich met een tiental vergelijkbare ziekenhuizen op de uitgaven die ze doen voor de diverse zorgproducten. Zo kunnen ze zien op welk onderdeel ze te veel kosten maken. Kortom, voortdurend sturen op kosten. Ik vind het een goede zaak dat dit ter tafel komt.
Tonny Van der Ha