Dat meldt zijn dochter Catherine, die sinds kort burgemeester is van de Brusselse gemeente. Philippe Moureaux werd 79. Hij had in maart vorig jaar bekendgemaakt dat hij aan kanker leed, en liet toen al weten dat hij geen kandidaat meer zou zijn bij de gemeenteraadsverkiezingen. Enkele dagen voor die verkiezingen werd hij voor het laatst in het openbaar gezien.

De familie laat weten dat zij die dat wensen de oud-burgemeester eer kunnen komen betuigen, dinsdag tussen 9 en 16 uur in het gemeentehuis van Molenbeek. De begrafenis zal gebeuren in intieme kring.

Antiracismewet

Als zoon van de liberale minister en notaris Charles Moureaux kwam hij uit een welgesteld nest, maar koos er, zo zei hij het zelf, heel bewust voor om het voor de zwakkeren op te nemen en sloot zich daarom aan bij de PS.

Moureaux doctoreerde in de Letteren en Wijsbegeerte aan de Université Libre de Bruxelles was hij er later hoogleraar en historicus. In 1980 maakte hij zijn politieke debuut, als minister van Binnenlandse Zaken, in de regering-Martens III. Het jaar daarop werd hij minister van Justitie, ook onder Wilfried Martens. Hij was van 1988 tot 1992 vicepremier in de twee laatste regeringen van Wilfried Martens. In 1995 werd hij benoemd tot minister van Staat.

Eén van zijn grote wapenfeiten is de antiracismewet. De wet-Moureaux, goedgekeurd op 30 juli 1981, bestraft discriminatie op grond van huidskleur, afkomst, seksuele geaardheid en geloofsovertuiging. De bekendste veroordeling op basis van deze zogenaamde antiracismewet, betreft het Vlaams Blok in november 2004. Die heeft, met de dreiging van zware financiële straffen, haar naam nadien veranderd in Vlaams Belang.

Molenbeek

Moureaux zwaaide ook twintig jaar lang de plak als burgemeester van Molenbeek, van 1993 tot 2012.

In 2015 kreeg de oud-burgemeester van Molenbeek heel wat kritiek, nadat bleek dat een aantal terroristen van de aanslagen in Parijs banden bleken te hebben met zijn gemeente. Moureaux werd verweten te laks zijn omgesprongen met de veiligheid en te weinig gedaan te hebben om de radicalisering tegen te gaan. Hij gaf later toe ‘misschien te voorzichtig te zijn geweest rond de sociale mix’ in zijn gemeente.

Nadat hij zich had teruggetrokken van het politieke toneel begon Moureaux met schrijven. In 'La vérité sur Molenbeek' (uitgebracht in 2016) blikte hij terug op de aanslagen van Parijs en de kritiek op Molenbeek. In 2017 bracht hij met 'Portraits souvenirs' zijn biografie uit, waarin hij het had over zijn ontmoetingen met de top van de Belgische politiek. Rechtuit, zoals Moureaux was.

Drie keer getrouwd

Moureaux is gescheiden van oud-minister Françoise Dupuis, met wie hij dochters Catherine en Claire heeft grootgebracht. Uit een eerste huwelijk had hij al een zoon Jean, ook een tijdlang actief bij de PS van Watermaal-Bosvoorde, en dochter Isabelle. Hij hertrouwde in 2010 met de 36 jaar jongere Latifa Benaicha. Dat huwelijk is kinderloos gebleven.

'We hebben op politiek vlak vaak de degens gekruist', schrijft premier Charles Michel op Twitter. Hij was een man met diepe overtuigingen. We herinneren ons de antiracismewet. Mijn deelneming aan de familie en vrienden.'