“Van partners heb ik al vaak het verwijt gekregen: ‘Ik kom altijd op de tweede plaats’, en het spijt me voor hen, maar dat is ook zo”

Heeft uw studentenstad u veranderd?

“Gent heeft me verdraagzamer gemaakt. Ik ben afkomstig uit Waregem, waar een mentaliteit heerst van ‘oei, oei, vreemde mensen’. In Gent leven zoveel culturen samen, ik voel me rijker door te zien dat er meer is dan de kerktoren.”

Wat is uw ultieme bloktip?

“Klassieke muziek tijdens het leren, en voorgesneden fruit van de Albert Heijn tijdens de pauze. En koffie. Heel veel koffie.”

Zijn er dingen die u niet leuk vindt aan het studentenleven?

“Mijn afhankelijkheid van het openbaar vervoer. Als ik twintig minuten op een tram moet wachten, word ik kwaad.

“Voor de rest is er maar weinig wat ik niet leuk vind aan student zijn. Ik zit in het praesidium van VRG (studentenvereniging van rechtenstudenten, red.) en amuseer me te pletter. De overgrote meerderheid van studentenkringen is er om studenten te helpen. Cantussen en véél bier zijn daar een onderdeel van, maar het is zoveel meer dan dat.”

Hoeveel dates hebt u het afgelopen semester gehad?

“Zeven. En altijd kom ik tot dezelfde conclusie: ik heb geen tijd voor iets serieus.

“Ik heb nog nooit een lange relatie gehad. Ergens hunker ik er wel naar, maar het is gewoon te moeilijk om dat met mijn sociaal leven te combineren. Van partners heb ik al vaak het verwijt gekregen: ‘Ik kom altijd op de tweede plaats’, en het spijt me voor hen, maar dat is ook zo: mijn vrienden hebben voorrang.”

Wat is uw meest dierbare bezit op kot?

“Mijn vaatwasmachine. En mijn Coca Cola-gloeilamp die ik op de Student Kick-Off heb gevonden.”

Wat is uw meest memorabele nacht van het afgelopen semester?

“De verkleedcantus van VRG. Ik droeg een mierenkostuum en was misschien wel redelijk tipsy.” (lacht)

Waar wilt u na uw studies belanden?

“Het is nog een vaag plan, maar misschien wil ik als jurist in een ziekenhuis aan de slag. Ik kom uit een doktersfamilie, ben het ‘zwarte schaap’ dat geen geneeskunde heeft gestudeerd; misschien kan ik dat op deze manier wel ‘compenseren’. (lacht)

“Soms heb ik schrik voor het leven na de unief. Tot hiertoe was alles duidelijk: ik ga naar school, moet het jaar tot een goed einde brengen en dat is het. Maar wat als ik mijn studies heb afgerond? Dan is er niets meer, dan moet ik mijn leven zelf invullen. Ik vind dat een griezelige gedachte. Ik hoop dat ik iets vind waar ik gepassioneerd over ben, en dat ik niet elke dag met weemoed op mijn studentenperiode terugkijk.”

Bent u optimistisch of pessimistisch over België en de wereld?

“Ondanks alle politieke perikelen mogen we niet vergeten dat we in een geweldig land leven, in een relatief veilig Europa. Over het algemeen ben ik dus optimistisch.”

Hoeveel Tinder-matches hebt u?

“Ik zit niet op Tinder. Ik leer mensen op feestjes kennen, en via Instagram. Sliding into the DM’s zoals we dat tegenwoordig zeggen.” (lacht)

Wat is het interessantste wat u het afgelopen semester hebt geleerd?

“Het is triest hoe weinig een mensenleven waard is in België. Als je in een auto-ongeval verongelukt, ben je 6.000 euro waard. Als je nog bij je ouders woont 11.000 euro. Het is een misvatting dat ons leven miljoenen euro waard is. Neen, volgens de wet is het maar een paar duizend. Ik vind dat onwezenlijk.

“Ik heb ook geleerd dat mijn dyslexie mijn ambitie niet in de weg hoeft te staan. Veel mensen zeiden: ‘Winter, rechten is niets voor jou, al dat lezen en schrijven.’ Fout. Als iets je echt interesseert, geraak je er wel.”

Hoe ervaart u de blokperiode?

“Vrij ontspannen. Een examen zie ik bijna als een spelletje. Je moet gewoon bewijzen dat je het kunt. En wat is het ergste wat kan gebeuren? Een buis? Dat is toch niet het einde van de wereld? Ik leer heel gestructureerd en als het eens niet vlot, kijk ik wel een aflevering van FC De Kampioenen.”