Nederlandstalig onderwijs dat leerlingen aflevert die geen degelijk Nederlands spreken: no way

Het is niet ‘een tandje’ dat de Franstalige gemeenschap moet bijsteken voor het Brussels onderwijs, zoals Johan Lievens schreef; ze moeten vijf, zes versnellingen hoger gaan. Twee op de drie ouders in de Franse gemeenschap is ontevreden over de kwaliteit van het onderwijs. Dat gevoel van vele ouders wordt helaas bevestigd door alarmerende internationale PISA-cijfers.

De leerlingen uit de Franse gemeenschap scoren slecht voor wetenschappen en wiskunde. Voor lezen bengelen de Franstalige scholen aan de onderkant van het klassement met een 35ste plek, tien punten minder dan het gemiddelde (terwijl Vlaanderen op de 10de plek staat). Eén op de twee leerlingen uit het Franstalig onderwijs heeft op zijn vijftiende al een jaar gedubbeld. In Vlaanderen is dat ‘slechts’ een op de vier leerlingen. In 2001 gaf een Brusselse jongere op de vijf die naar een Franstalige school was geweest aan Nederlands te spreken. Echt goed kon je dat niet noemen. Maar vandaag zijn we nog dieper gezakt. Nu geeft nog slechts 7,8 procent van de Brusselaars uit Franstalige scholen aan Nederlands te beheersen. Dat is een beschamend cijfer in een land waar de meerderheid van de inwoners Nederlandstalig is. Het is nog problematischer in een officieel tweetalig gewest waar werkgevers smeken om tweetalige arbeidskrachten.

We gaan de Vlaams-Brusselse gezinnen niet het slachtoffer laten worden van die verwaarlozing. Nu al zeggen sommige leerkrachten in het Brussels Nederlandstalig middelbaar onderwijs dat ze soms zaken in het Frans (!) moeten uitleggen om zich verstaanbaar te maken. Dat is de wereld op zijn kop. De kloof in taalachterstand met leerlingen in Vlaanderen is nu al groot. Als we de voorrangsregel terugschroeven, zoals bijvoorbeeld politici van Groen vroeger hebben voorgesteld, wordt die kloof een Grand Canyon.

Boetekap

De suggestie alsof het de Vlamingen zelf zijn die weer eens in de fout gegaan zijn, is dan ook totaal verkeerd. En archetypisch voor het gebrek aan kennis waarmee sommigen naar Franstalig België kijken. Alleen al de enorme hoeveelheid jaren die Franstalige leerlingen moeten dubbelen kost handenvol geld, en ‘bezet’ in feite plaatsen die door nieuwe leerlingen ingevuld zouden moeten worden. Maar het zijn de Nederlandstaligen die weer eens de boetekap zouden moeten aantrekken? De Vlaamse Gemeenschap investeert méér dan billijk in het Nederlandstalig onderwijs in Brussel. Geen enkele Vlaamse minister heeft ooit zo veel geld in het Brussels onderwijs geïnvesteerd als minister Crevits.

Ik weet dat juristen graag op de details en komma’s doordrammen, en we zullen zien wat de voorgestelde oplossingen voor het belangenconflict zijn. Maar voor de Nederlandstalige gezinnen in Brussel is dit een heel zware zorg waar ze letterlijk van wakker liggen. En geen juridische spielerei. Een Nederlandstalig onderwijs dat leerlingen aflevert die geen degelijk Nederlands spreken, louter en alleen om juridische scherpslijperij te respecteren: no way. Dat is onaanvaardbaar en gaat volledig tegen de geest van ons onderwijs in.