Maggie De Block over voorganger Theo Francken: ‘Mij zou zo’n visafraude niet overkomen zijn’

In een uitgebreid interview met Knack geeft Maggie De Block (Open VLD), minister van Volksgezondheid en Sociale zaken, en sinds kort ook Asiel en Migratie, stevige commentaar op gewezen staatssecretaris Theo Francken (N-VA).

Maggie De Block nam in december het departement Asiel en Migratie van Theo Francken, toen N-VA de regering-Michel verliet. De Block, die zelf tussen 2011 en 2014 bevoegd staatssecretaris was, was al kritisch over de opvangcrisis, maar is dat sinds het visa-schandaal rond de Mechelse N-VA’er Melikan Kucam alleen maar meer geworden.

De Block werkte voor humanitaire visa of resettlements samen met de Verenigde Naties of erkende NGO’s. Waarom Francken daarvan afstapte, is volgens haar duidelijk. De Block: ‘Theo Francken wilde alleen humanitaire visa verstrekken aan christenen uit het Midden-Oosten. Voor de VN telt niet alleen of iemand al dan niet christen is. Iemands geloof is, terecht, géén criterium voor kwetsbaarheid. Natuurlijk kunnen er religieuze minderheden zijn die vervolgd worden, dan speelt geloof mee als een belangrijke factor, maar het mag nooit losstaan van de rest. Dat zinde Francken niet.’

Om daar aan toe te voegen: ‘Theo Francken wilde geen moslims helpen, alleen christelijke Syriërs. Dat één politicus wil beslissen wie kwetsbaar is en wie niet, en daarbij geloof meeneemt als doorslaggevende factor: daar heb ik het moeilijk mee.’

De Block had het ook al moeilijk met de quota die Francken vorig jaar invoerde: slechts vijftig asielzoekers mochten zich elke dag aanmelden bij de Dienst Vreemdelingenzaken. De Block: ‘Dat was niet menselijk. Dat is ook gebleken. In de rij van wachtenden aan de poort van de DVZ stond een mevrouw met een kindje van twee maanden. Die mensen hebben geen kinderwagen, dus ze stopte het kind onder haar jas. Daardoor hebben de ambtenaren niet gezien dat ze te maken hadden met een moeder met een baby, anders zou ze uit de rij zijn gehaald en kreeg ze voorrang.

‘Nu bleef ze tussen alle mensen staan, tot op het moment dat de poort dichtging, want het quotum van 50 inschrijvingen was gehaald. Daarna pas is die vrouw in paniek geslagen. De ambtenaren die de deuren sloten, hebben nog nagevraagd of ze binnenmocht. Maar dat mocht niet meer, ‘want het quotum was bereikt’. Intussen begon de moeder te gillen. De politie heeft een ambulance gebeld, het kindje was onderkoeld. Dat jonge leven heeft aan een zijden draadje gehangen. Zoiets doe je niet.’

Op de vraag of zij ontslag zou hebben genomen als het schandaal met de visa haar was overkomen, antwoordt De Block ontwijkend: ‘Mij zou dat nooit overkomen zijn! Ik heb vele jaren dit departement geleid, en ik heb zulke zaken nooit meegemaakt, net omdat ik altijd de wet heb gevolgd. Ze hebben mij altijd aangevallen op het feit dat ik té streng was en de wet té strikt opvolgde.’

Maggie De Block komt op 26 mei in Vlaams-Brabant niet enkel op tegen Francken; ook Dries Van Langenhove zal in haar kiesdistrict een lijst trekken, die van Vlaams Belang. De Block: ‘Daar kijk ik al naar uit, naar die… (aarzelt) debatten op niveau. Ik ben vooral benieuwd hoe Francken en Van Langenhove zich tot elkaar zullen verhouden. Het waren toch twee vriendjes? Van Langenhove en zijn kameraden van Schild & Vrienden hebben maandenlang opgetreden als de lijfwachten van Francken, en hij liet het zich welgevallen. Ze sympathiseerden toen toch met elkaar? Dries Van Langenhove doet me denken aan een koekoeksjong in het nest van de N-VA, maar dan een kuiken dat bijzonder snel groeit en de rest aan de kant duwt zodra hij kan.’