Soms wordt er zelfs niet in volzinnen over single vrouwen gepraat, maar worden ze beschreven als ‘tiktak, tiktak, tiktak’

Professor Mark Elchardus schrijft in deze krant: “Een kind krijgen is het equivalent van drie trans-Atlantische heen- en weervluchten per maand, maand na maand, jaar na jaar.”

Door de opwarming van de aarde en de groeiende wereldbevolking kan je een bijdrage leveren aan het klimaat door kinderloos te blijven. In die zin worden we uitgedaagd – als koppel of alleen – om op zoek te gaan naar andere doelen dan het maken van een kind.

Onze samenleving is nog steeds geobsedeerd door de missie: ‘sticht een gezin’. Als ik zo nu en dan eens tegen mensen zeg dat ik naar een geliefde verlang, hoor ik vaak de zin: ‘Je klok begint te tikken, zeker?’ Ik merk ook dat vrienden denigrerend spreken over vrouwen die nog ‘alleen’ zijn of ‘niemand hebben’. Soms wordt er zelfs niet in volzinnen over hen gepraat, maar worden ze beschreven als: ‘tiktak, tiktak, tiktak.’

Wat betekent het voor de vrouw, voor de man en voor een koppel nu blijkt dat het beter is voor de planeet om juist geen kind te maken? Wat betekent de liefde zonder een kind? Zullen onze liefdesrelaties veranderen door het klimaat? En wat is dat eigenlijk, een liefdesrelatie?

Landschap

Geert Van Rampelberg zegt in de weekendkrant: “Ik geloof niet in eeuwige trouw.”

Beeld je in: een veelheid van geliefden. Je kan het als een landschap bekijken. De ene dag wil je naar de bergen, de andere dag naar de zee. En soms wil je naar de onderwereld, kelders waar geen daglicht komt, om je diepste, stoutste, kinky verlangen te beleven.

Je kan meerdere mensen beminnen. Ze hoeven elkaar niet te kennen. Beter niet zelfs. Ze staan los van elkaar. Zoals de bergen losstaan van de zee. Een multiversum van geliefden. Tot in de eeuwigheid.

Gedachte-experiment: Niemand is van iemand. We zijn van elkaar. Een vermenigvuldiging van geliefden in plaats van een vermenigvuldiging van onszelf.

Of wordt dat te ingewikkeld? Is de vrije liefde een utopie? Een utopie die nog groter is dan de romantische illusie?

Voor eeuwig

Een vriend vroeg me: “Geloof je in monogamie?” Ik zei: “Ik geloof in monogamie in combinatie met een geheime wereld, die ieder voor zich kan vormgeven. Een geheime wereld waarin je je niet te temmen begeerte kan uitleven. Maar het is ingewikkeld. Soms fantaseer ik ook over eeuwige trouw. Dan denk ik aan één van de mooiste zinnen die Herman Brusselmans ooit schreef: “Zullen we samen een leven opbouwen? Voor eeuwig. Daarna zien we wel.”

Misschien is liefde wel gewoon vermenigvuldiging. In welke vorm dan ook, zolang het maar voor eeuwig is.