Het Rekenhof controleert de inkomsten en uitgaven van de federale staat, de gemeenschappen, de gewesten en de provincies. De twee kamers van het Rekenhof tellen elk een voorzitter, vier raadsheren en een griffier. Slechts twee van die twaalf leden zijn vrouwen, één in de Nederlandse en één in de Franse kamer.

‘Ongezien in de eenentwintigste eeuw”, zegt de Vrouwenraad. ‘Wanneer men wat dieper graaft, wordt het duidelijk dat er zeker nog twee extra kansen geweest zijn om een vrouw te benoemen. Pure nalatigheid, onverschilligheid, seksisme, oude politieke cultuur?’

‘Er zijn dit jaar kansen geweest om extra vrouwen binnen te brengen en die mogelijkheden zijn niet benut’, zegt voorzitter Magda De Meyer.

Ze gooide er op Radio 1 een boutade bovenop. ‘Als er iemand is die de portemonnee goed kan controleren, dan is het wel een vrouw.’

De Vrouwenraad vindt dat het Rekenhof en de Kamer vrouwen moeten oproepen om zich kandidaat te stellen en bovendien sneller vrouwen moeten benoemen. ‘Het zou anders wel eens heel lang kunnen duren vooraleer er vier vrouwen een zitje hebben in de algemene vergadering van het Rekenhof.’

In 2011 trad de quotawet voor raden van bestuur van beursgenoteerde en overheidsbedrijven in werking. Die stelt dat maximaal twee derde van de leden van hetzelfde geslacht mogen zijn. Het Rekenhof is daar als overheidsinstelling niet bij. ‘In ons nieuwste memorandum vragen wij als Vrouwenraad dat de quota ook ingevoerd worden bij de Nationale Bank, het Rekenhof en de FSMA’, aldus nog de Vrouwenraad.