‘The Lego Movie 2’: de blokjes mogen stilaan weer in de doos
Na vijf jaar stuitert het langverwachte en nog steeds even hyperkinetische vervolg op The Lego Movie eindelijk de zalen binnen. Maar alles is allang niet meer zo ‘awesome’. Meer zelfs: wij krijgen stilaan heimwee naar de tijd toen legoblokjes nog gewoon in doosjes zaten, en niet in films.
Bricksburg, de kleurrijke blokjesstad waar The Lego Movie zich afspeelde, is in dit vervolg herschapen tot een sombere, Mad Max-achtige woestenij, na een vernietigende aanval van onschuldig ogende Duplo-creaties. Alleen Emmet – de immer positieve schlemiel die centraal staat in deze franchise – blijft vrolijk ‘Everything is awesome’ zingen. Nu zijn wij normaal gezien altijd geneigd om de kant van de optimisten te kiezen, maar hier moeten we Emmet toch wel echt ongelijk geven: lang niet alles is fantastisch in The Lego Movie 2.
De politiek correcte boodschap bleef als een legosteentje in onze schoen zitten
Aan ideetjes nochtans geen gebrek. Chris Miller en Phil Lord, die de eerste film ook regisseerden maar nu enkel het scenario leveren, maken opnieuw gebruik van een simpel metaverhaaltje in de werkelijkheid – de Lego-bouwwerken van tienerjongen Finn worden bedreigd door zijn kleine zusje, dat de kelder binnenvalt met haar roze Duplo-blokken – om een avontuur te bouwen dat overloopt van fantasie en energie. The Lego Movie 2 ontpopt zich tot een ruimtesaga à la Star Wars – alsof Miller en Lord hun ontslag op de set van Solo: A Star Wars Story nog niet hadden verteerd.
Chaos
Al zou je soms denken dat niet zij, maar wel generaal Chaos, een van de buitenaardse schurken in dit verhaal, het script heeft geschreven. The Lego Movie 2 is een zootje. En eentje dat lang niet meer zo grappig is als het eerste luik uit 2014. Dolle actiescènes domineren, maar maken nauwelijks nog indruk. Het nieuwe is er na vijf jaar en twee spin-offs (The Lego Batman Movie en The Lego Ninjago Movie) wel een beetje af.
Bovendien bleef de politiek correcte boodschap als een legosteentje in onze schoen zitten: tussen alle zotheid door werpt de film zich op als een reflectie over genderstereotypen, die nergens zo zichtbaar zijn als bij kinderspeelgoed. Goed geprobeerd, maar uiteindelijk toch vooral een mooi excuus om nog meer stoere ruimteschepen te verkopen aan jongens, en roze prinsessen aan meisjes.
‘The Lego Movie 2’, nu in de bioscoop.