“Ons terugkeerbeleid is voorbeeld voor andere landen”

Het terugkeerbeleid in ons land is “een voorbeeld voor andere landen”. Dat zei Marc Bossuyt, de voorzitter van de commissie die het terugkeerbeleid in ons land evalueert bij de voorstelling van het interim-verslag van zijn commissie. Het rapport moet de transparantie over het beleid rond vrijwillige terugkeer en gedwongen verwijdering van vreemdelingen verhogen.

Na de Soedan-crisis - die ontstond na verhalen over folteringen van Soedanezen die door ons land waren gerepatrieerd - besliste de federale regering om een commissie in het leven te roepen die twee jaar lang het terugkeerbeleid - zowel vrijwillige als gedwongen terukeer - onder de loep zou nemen. Die commissie wordt voorgezeten door Marc Bossuyt, gewezen Commissaris-Generaal voor de Vluchtelingen en de Staatslozen en voormalig rechter en voorzitter van het Grondwettelijk Hof. Topmensen van de Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ), het CGVS en van de politie maken deel uit van de commmissie. Amnesty International Vlaanderen heeft vragen bij de samenstelling van die commissie. “Simpel gesteld evalueert de overheid hier de overheid. Erg onpartijdig kan je dit niet noemen,” zegt directeur Wies De Graeve.

Het interimrapport moet de dialoog over het thema bevorderen en zorgen voor meer transparantie. “Bij de oprichting van de commissie werd nog beweerd dat het terugkeerbeleid ‘in talrijke duistere en hardnekkige nevelen is gehuld”, zegt Bossuyt.

Morele superioriteit

“Al te vaak wordt maar één kant het verhaal verteld, zonder zich de moeite te getroosten zich in te lichten over de andere kant van het verhaal door navraag te doen bij de verantwoordelijke diensten naar de redenen waarop de genomen beslissing steunt. Al te vaak wordt een beroep gedaan op een morele superioriteit die zich zou onderscheiden van de onmenselijkheid die kenmerkend zou zijn voor beleidsverantwoordelijken. Velen die verklaren geen voorstander te zijn van een opengrenzen-beleid bestrijden niettemin alle maatregelen die een dergelijk beleid proberen tegen te gaan”, schrijft Bossuyt in zijn voorwoord bij het rapport.

Het rapport besteedt veel aandacht aan de grote invloed van Europese regelgeving enerzijds en van de rechtspraak anderzijds op het beleid. Het rapport merkt op dat “ontsporingen van de asielprocedure” nu vooral op Europees niveau moeten worden aangepakt. “En zelfs dat volstaat niet”, luidt het verder. De migratiecrisis kan enkele worden aangepakt door internationale samenwerking. “Het uitgangspunt daarbij moet zijn dat reguliere migratie, zoals beoogd in het ‘Global Compact for Safe, Orderly and Regular Migration’ (het in Marrakesh aangenomen VN-migratiepact dat leidde tot het uiteenvallen van de regering-Michel I, nvdr) een weldaad kan zijn voor alle betrokkenen. Irreguliere migratie daarentegen, die gepaard gaat met uitbuiting en allerlei criminele activiteiten, moet krachtig bestreden worden. Zolang dat besef niet algemeen is doorgedrongen, zullen vluchtelingen niet steeds de bescherming krijgen waarop ze recht hebben, en zal de bewegingsvrijheid van personen buitenmatig worden beperkt”.

Amnesty International

Amnesty International had aanbevelingen overgemaakt aan de commissie. Het rapport geeft elementen van antwoord op die aanbevelingen. Zo wordt er onder meer ingegaan op de omstreden woonstbetredingen, het betreden van de woningen van mensen in illegaal veblijf. De regering wou die wettelijk mogelijk maken, maar na kritiek trok premier Charles Michel het dossier naar zich toe.

De commissie meent dat de regeling rond de woonsbetredingen nodig is. “Er is nood aan procedurele waarborgen (...) opdat de woning op een juridisch sluitende manier zou kunnen worden betreden en om de politiediensten toe te laten om in de woning te zoeken naar identiteitsdocumenten of naar elementen waaruit de identiteit kan worden afgeleid. Dit maakt kortere vasthoudingstermijnen en meer repatriëringen mogelijk”, luidt het.

Een verbod op het opsluiten van gezinnen met kinderen kan volgens de commissie niet. “Een dergelijk verbod zou de boodschap geven dat eenieder die illegaal in België verblijft, niet tegen zijn of haar wil zou kunnen worden verwijderd van het grondgebied indien hij of zij is vergezeld door een kind. Een dergelijke boodschap lijkt moeilijk te verenigen met een verantwoord migratiebeleid”.

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen