Waarom ‘Roma’ vanavond moet (en zal) winnen

Hij zat gewoon in het pakket van Netflix, vrij te bekijken door elke abonnee, en toch lokte Roma van Alfonso Cuarón bioscoopzalen vol betalende kijkers. Mensen die dankzij de laaiende kritieken overtuigd raakten om dit intieme portret over een dienstmeid in Mexico-Stad toch op groot scherm te zien. In al zijn zwart-witte glorie.

Als Cuarón vanavond naar huis mag met de Oscars voor Beste Film én Regie (en, waarom ook niet, Beste niet-Engelstalige film en Beste Cinematografie), dan zou dat niet alleen terecht zijn, maar ook een ijzersterk signaal. Voor het eerst in 91 edities kan de prijs worden uitgereikt aan een niet-Engelstalige film. Een Mexicaanse film, nota bene. En dat precies een jaar na de overwinning van The Shape of Water, ook van een Mexicaanse regisseur. Want alle dreigementen en muren ten spijt, goede cinema kent geen grenzen.

Bovendien kan de Academy zo aantonen dat het opnieuw de vinger aan de pols heeft. Op vlak van diversiteit zijn er de afgelopen jaren al inspanningen geleverd, maar de kritiek dat de leden van de Academy niet mee zijn met hun tijd, houdt stand. De vele nominaties voor Roma – een film die werd gemaakt voor een streamingdienst – bewijzen dat het instituut eindelijk de 21ste eeuw omarmt. Een verzilvering die een absolute triomf voor Netflix zou betekenen.

Excentrieke smaak

De concurrentie is nochtans niet min. The Favourite, een film over de politieke manoeuvres aan het hof van Queen Anne, wist, net als Roma, tien nominaties te verzamelen. Maar het uitgesproken erotische – en niet zelden compleet getikte – aspect zal het kostuumdrama uiteindelijk de das omdoen. Van zo’n excentrieke smaak durven wij de Academie niet te verdenken.

Naast Roma zitten er trouwens nog uitzonderlijk veel gekleurde films tussen de nominaties voor Beste Film. Al hebben zij allemaal een ‘maar’. Black Panther was met zijn zwarte cast een mijlpaal, maar een superheld schiet de hoofdvogel niet af. BlacKkKlansman is relevant, maar te controversieel voor de blanke man. En Green Book is een geslaagde crowdpleaser, maar dan is Roma de betere ‘consensusfilm’.

Voor die andere favoriet,The Favourite, ligt de grootste overwinningskans in de briljante, bipolaire prestatie van Olivia Colman als Beste Actrice. Toegegeven, Glenn Close in The Wife en de verrassende Lady Gaga in A Star Is Born zijn waardige concurrenten. De nominatie van debutant Yalitza Aparicio in Roma is vooral een mooie erkenning, en Melissa McCarthy in Can You Ever Forgive Me? weegt iets te licht.

Volgens de bookmakers zijn de kaarten bij de mannen al wel geschud: Rami Malek als hoofdrolspeler in Bohemian Rhapsody. Het Freddie Mercury-portret zorgde voor extreem verdeelde reacties, in die mate dat we alleen maar kunnen hopen dat Christian Bale zijn tweede winst binnenhaalt voor zijn vertolking in Vice. 

Verdienstelijke sequels

Tot slot was het een uitzonderlijk goed jaar voor de animatiefilm. Sinds de introductie van deze categorie in 2002 ging Pixar met negen van de zestien beeldjes aan de haal. De studio produceerde vorig jaar het verdienstelijke, maar weinig originele Incredibles 2. Ook Disney is genomineerd met een goede sequel, Ralph Breaks the Internet, en er was de knappe stop-motionfilm Isle of Dogs van Wes Anderson. Toch wordt de strijd allicht beslecht tussen twee outsiders.

Aan de ene kant is er Mirai, over een jongetje dat plaats moet maken voor een zusje. In 2003 won de Japanse Studio Ghibli de prijs voor Spirited Away, met deze prachtige tekenfilm kan de concurrerende Studio Chizu het land opnieuw naar een zege leiden. Maar Hollywood kiest vaak voor Hollywood. En ook dat zou niet slecht zijn. Zo pakte Sony Pictures Animation uit met Spider-Man: Into the Spider-Verse, een grensverleggende combinatie van 3D en ogenschijnlijke 2D-tekeningen. Dus uitkijken maar: here comes the Spider-Man!