Panamarenko, Warhol, Bacon en andere toppers nemen S.M.A.K. in Gent over voor verjaardagsexpo

Begin mei 1999 bokst Jan Hoet "zijn" S.M.A.K. letterlijk de geschiedenis in, tijdens een wervelend openingsweekend. 20 jaar later staat er geen artistieke boksmatch op het programma, wel een verrassende selectie uit de rijke collectie van het museum. Het is nog maar de tweede keer in de geschiedenis van S.M.A.K. dat het hele gebouw wordt gebruikt om eigen werk te tonen. 

"We hadden het ons makkelijk kunnen maken, door enkel de 50 bekendste werken uit de collectie te tonen", vertelt huidig directeur Philippe Van Cauteren aan VRT NWS. "Het is onze taak als museum om mensen anders naar kunst te laten kijken, daarom is het een expo met bekende maar ook minder bekende kunstenaars. Wij vieren vooral de collectie."

Bekijk hieronder het verslag van de verjaardagsexpo:

"Er zijn ook werken die ik zélf mis", bekent Van Cauteren, maar het blijkt moeilijk om in het huidige gebouw meer uit het depot te halen dan de 200 geselecteerde kunstwerken. "Naast de bekende namen die we wel tonen zoals Gerhard Richter, Francis Bacon of David Hockney, zijn er ook een hele resem onbekende kunstenaars waarvan wij vinden dat ze gezien moeten worden. We hopen dat de bezoeker niet alleen zijn jas maar ook zijn vooroordeel aan de ingang achterlaat, om onbevangen naar de collectie te kunnen kijken."

Niet alleen S.M.A.K. viert feest, ook het Museum voor Schone Kunsten (MSK), aan de overkant van het Jan Hoetplein, toont enkele sleutelwerken uit de periode van Jan Hoet. Zo hangt de "Aeromodeller", de grote zeppelin van Panamarenko, opnieuw van zuil tot zuil in de halve rotonde van het museum. 

"Hier heb ik nog ingezeten", bekent Jan Hoet junior glunderend, terwijl hij wijst naar de bak onderaan de zeppelin. "Van mijn vader moesten we enkel onze schoenen uitdoen, dan mochten we er in. Dit museum was als kind mijn speeltuin."

Jan Hoet Junior is blij met de presentatie in het MSK: "Hier is het voor mijn vader begonnen. Je had enkel deze halve rotonde en de twee zalen boven, dat wás het museum van hedendaagse kunst. Fantastisch dat je met goodwill van kunstenaars en met enthousiasme toch heel wat kunt bereiken."

De eerste directeur van het S.M.A.K. blijft zichtbaar doorheen de presentatie in "zijn" museum. Zelfs letterlijk, want de vier indringende portretten van Jan Hoet die Marlene Dumas in 1992 schilderde, maken deel uit van de expo. "Mijn vader is een beetje overal aanwezig hier", zo voelt Hoet Junior het aan. "In sommige werken die hij als directeur aankocht herken ik mijn vader bijna meer dan in deze portretten." 

"Het klinkt misschien wat vreemd, maar door te sterven heeft hij veel mogelijk gemaakt voor de mensen in het S.M.A.K., ook voor Philippe die nu directeur is. Mijn vader was nogal dominant aanwezig. Door 5 jaar geleden te sterven heeft hij ons allemaal wat ruimte gegeven."

Philippe Van Cauteren erkent dat de figuur van Jan Hoet nog altijd een rol speelt. “Iedereen die aan het S.M.A.K. denkt, denkt aan Jan", besluit Van Cauteren. "Maar ik denk dat hij ook blij zou zijn met deze tentoonstelling, 20 jaar na die die hij gemaakt heeft. Het is niet onze bedoeling om achterwaarts te kijken, we proberen ons te openen naar de onzekere toekomst.”