Direct naar artikelinhoud

Festival Deauville bekroont adoptiedrama ‘Mother and Child’

In de Normandische badstad Deauville werd gisteren de 36ste editie van het Festival du Cinéma Américain afgesloten. De jury, onder voorzitterschap van actrice Emmanuelle Béart, heeft de Grand Prix toegekend aan het adoptiedrama Mother and Child van Rodrigo Garcia. Garcia is de zoon van de Colombiaanse schrijver en Nobelprijswinnaar Gabriel García Márquez.

In zijn gebruikelijke mozaïekstijl, waarin verschillende verhaallijnen langs en door elkaar heen lopen, vertelt Rodrigo Garcia dit keer het verhaal van drie vrouwen (vertolkt door Annette Bening, Naomi Watts en Kerry Washington), van wie de levens op de een of andere manier met elkaar verbonden zijn of raken en waarbij de nadruk voornamelijk ligt op de thema’s moederschap en adoptie. Karen heeft als tienermoeder haar baby moeten afstaan, maar gaat, na de dood van haar eigen moeder, bijna veertig jaar later alsnog op zoek naar haar dochter. Elizabeth werd afgestaan bij haar geboorte, heeft nooit contact gezocht met haar biologische moeder en wou zelf nooit kinderen. Ze koos daarentegen resoluut voor onafhankelijkheid en een succesvolle carrière als advocate. En Lucy kan zelf geen kinderen krijgen, maar wil absoluut een baby adopteren, ook al brengt dat haar eigen huwelijk in het gedrang.

De Prix de la Critique Internationale ging naar de opmerkelijke thriller Buried van regisseur Rodrigo Cortés, met Ryan Reynolds in de hoofdrol. Reynolds is trouwens (naast enkele stemmen aan de telefoon) de enige vertolker in deze filmische tour de force, die zich ook nog eens op één enkele locatie afspeelt, namelijk in een houten (doods?)kist, weggestopt onder het zand ergens in Irak. Paul is geen militair, maar een Amerikaans burger, die het bewustzijn verloor toen zijn konvooi in een hinderlaag terechtkwam. Als Paul ontwaakt, blijkt hij zich in een houten kist onder de grond te bevinden, met alleen een aansteker en een gsm, die niet eens van hem is. Wat volgt, is anderhalf uur nagelbijtende, maar vooral claustrofobische suspense.

Behalve de Grand Prix voorziet het palmares ook ruimte voor een Prix du Jury, maar omdat men voor die prijs blijkbaar niet tot overeenstemming kon komen, werd voor een ex aequo-oplossing gekozen, namelijk The Myth of the American Sleepover van scenarist-regisseur David Robert Mitchell (over tieners, verliefdheid en andere groeipijnen) en Winter’s Bone van Debra Granik. Zij baseerde zich op de gelijknamige roman van Daniel Woodrell om het ijzersterke en aangrijpende verhaal te vertellen van de 17-jarige Ree (formidabele vertolking van Jennifer Lawrence, een naam om absoluut te onthouden), die in het landelijke, verpauperde Missouri niet alleen voor haar zieke moeder en haar jonge broertje en zusje zorgt, maar ook nog eens op zoek moet naar haar vader. Die heeft hun armetierige woning als onderpand gebruikt om (voorlopig) uit de gevangenis te blijven, maar blijkt geen aanstalten te maken om opnieuw voor de rechter te verschijnen. (Jan T.)