Herboren Malisse aast op stunt tegen Federer

Hij heeft het verhaal veel moeten doen, het is dan ook al de elfde keer dat ze tegenover elkaar staan. "Ik ken Xavier al lang", zei Roger Federer bij vorige gelegenheden. "Bij de junioren was hij, samen met Olivier Rochus, de eerste die ik tegenkwam. En ik keek een beetje naar hen op. Geregeld kreeg ik een flinke pandoering op de jeugdtoernooien."

De Zwitser en de West-Vlaming maakten als tieners gezamenlijk hun debuut op het profcircuit. Een jaar later kwam hun eerste ontmoeting er al. Het zou meteen een legendarische worden. Malisse en Federer zorgde op een snikhete Primerose Club in Brussel voor een spektakelwedstrijd die de annalen van de Belgische tennisgeschiedenis inging. Door die zege in vier sets één dag voor zijn negentiende verjaardag bracht Malisse België voor het eerst in de halve finale van de Davis Cup. Maar meer nog gaven de twee tenoren die dag een voorproefje van hun absolute toptalent. "Voor mij blijft dat mijn mooiste herinnering aan mijn duels met Federer", gaf Malisse hier op Wimbledon toe. "Ook al omdat ik er daarna geen meer gewonnen heb. Nu goed, ik ben niet de enige die dat moet zeggen."

Sneller ontbolsterd

Nochtans bleek onze landgenoot sneller te ontbolsteren dan zijn één jaar jongere generatiegenoot. In 2001 speelde Federer al wel de kwartfinale op Wimbledon, waarbij hij in de vierde ronde Pete Sampras klopte, de zevenvoudige winnaar. Een wissel van de wacht, werd algemeen aangenomen. Twee rondes eerder had Federer trouwens ook al zijn revanche beet. Hij versloeg Malisse in vijf sets. "Ik wist niet meer dat het in vijf sets was", probeerde Federer zich vorige vrijdag die match te herinneren. "Ik heb de afgelopen jaren een paar keer tegen hem gespeeld. Hij was een van de eerste kerels die ik zag op het juniorencircuit. We gaan dus ver terug. Het is toch leuk om te zien dat hij het nog altijd goed doet op de tour."

Tien jaar geleden deed Malisse het zelfs heel goed. Een wonderbaarlijk parcours dreef hem in 2002 langs onder anderen Richard Krajicek en Greg Rusedski, alvorens hij in de halve finale gestopt werd door David Nalbandian. Een memorabele prestatie die Malisse jammer genoeg nooit meer zou evenaren of verbeteren, terwijl Federer zich de legende in tenniste.

De naam Malisse viel wel een paar keer toen de ATP op zoek ging naar 'Generatie X' om de periode net na het millennium te overbruggen. Kerels als Lleyton Hewitt, Marat Safin en Juan Carlos Ferrero bleken evenwel net iets constanter in hun resultaten en kregen het voorplan. Eenmaal Federer daarop verscheen was het hek helemaal van de dam en werd de generatie - bekend van de mediacampagne 'New balls, please!' - begraven. Malisse verdween mee in de relatieve anonimiteit, terwijl zijn Zwitserse kompaan begon aan zijn geschiedschrijving.

Niet dat onze landgenoot het slecht deed, verre van, hij is waarschijnlijk de beste tennisser die België ooit gekend heeft. Maar hij had mogelijk in de slipstream van Federer kunnen blijven, mits het karakter een beetje meer aansloot bij dat van de man uit Basel. "Xavier is een geweldige speler met geweldig veel talent", spaarde Federer zijn lof niet. "Hij leest het spel uitstekend, kent de geometrie van de baan. Hij heeft een goede eerste service en beweegt erg vloeiend. Vooral op gras, waar dat toch de bedoeling is. Al die dingen maken van hem een uiterst gevaarlijke tegenstander."

Malisse bereikte na zijn stunt tien jaar geleden nog twee keer de achtste finale op Wimbledon, in 2004 en 2011. Vandaag staat hij er opnieuw. En dat op zich is al een vermelding waard. Niet vergeten daarbij dat Malisse quasi heel 2008 aan de zijlijn stond met een ernstige polsblessure en toch de moed vond om op 27-jarige leeftijd, en nadat hij al heel wat succes had gekend, van nergens terug te vechten om zich opnieuw bij de elite te vestigen.

Ook niet vergeten dat het debuut van zijn vijftiende seizoen op de proftour dit jaar roestig verliep. Malisse won voor het grasseizoen maar één keer twee wedstrijden op rij en flirtte met de grenzen van de top 100. Dat hij nu opnieuw presteert - je klopt niet zomaar Fernando Verdasco (ATP-16) - en schitterend tennis speelt is dan ook een verdienste die hem toekomt. Niet toevallig vond Malisse zijn spel terug op gras. "Dat is zijn favoriete ondergrond", wist ook Federer. "Het doet alleszins enorm deugd", glimlachte Malisse. "Niet alleen die achtste finale hier halen, maar ook weten dat ik nog tegen toptwintigspelers kan winnen."

Vertrouwen

Met dat gegeven moet 'X-man' toch met vertrouwen de wedstrijd van vandaag ingaan, ook al is zijn parcours tegen Federer niet optimaal. "Ik herinner me wel nog een leuke en supergoede wedstrijd in Toronto enkele jaren terug (2006)", aldus Malisse. "Maar het wordt moeilijk. Ik hoop gewoon dat ik mijn niveau kan meenemen naar die wedstrijd."

Toch lijkt Federer niet meer de grasmeester van weleer die vijf keer op rij de beste was op de All England Club. Eerst kwam Rafael Nadal aan zijn meesterschap tornen en de laatste twee edities verloor hij telkens in de kwartfinale. Bovendien speelde hij vorige vrijdag allesbehalve soeverein tegen Julien Benneteau. Voor hetzelfde geld stond de Fransman vandaag tegenover Malisse.

"Ik moet erin geloven", zei Malisse dan ook. "Zeker omdat ik het gevoel heb dat het gras iets meer bespeelbaar is dan vroeger. Rogers eerste wedstrijden hier (tegen Ramos en Fognini, fdw) waren heel erg snel, maar dat waren de perfecte tegenstanders voor hem. Als ik het niveau kan halen van de vorige drie rondes, is alles mogelijk. Natuurlijk vertrek ik niet als favoriet. Als je vraagt wie gaat er winnen, gaat iedereen zeggen: Federer. Ik ga ook niet rondbazuinen dat ik ga winnen, maar in een goede dag kan alles."