Zes kruisjes veranderen je leven

Rang 1

Eén, donderdag, 21u15

at het productiehuis Eyeworks een prima neus heeft voor fictie die de collectieve verbeelding prikkelt, wisten we sinds Dubbelleven, waarin Lucas Van den Eynde nadrukkelijk om problemen vroeg door te pendelen tussen de liefde van twee vrouwen. De reeks startte bijzonder sterk en werd alom, ook door ons, bejubeld, maar eindigde in mineur als een serietje van dertien in een dozijn. Het blijft dus gevaarlijk om van bij de start een definitief rapport te geven.

Neem nu Het goddelijke monster. De verfilming van Tom Lanoyes Monstertrilogie sneed de eerste weken de adem af, maar loste uiteindelijk wegens te gekunsteld en abstract de hooggespannen verwachtingen niet in. Omgekeerd kan ook. Zoals Vermist, dat na een stuntelig begin tot een ijzersterke krimi evolueerde.

Ook bij Rang 1 is het, ondanks een veelbelovend begin, afwachten of verhaallijnen en personages sterk zullen genoeg zijn om dertien afleveringen lang te kunnen boeien. Het gegeven is bekend. Zes kruisjes veranderen je leven. Dromen we niet allemaal van het gezang van een valideringsmachine die de jackpot braakt? Iedere week koesteren we ons formuliertje als potentiële wildcard voor een nieuw, beter leven. Hopend op dat pak miljoenen waarmee je comfort en vrijheid kopen kunt en je de hele wereld eens en voor altijd stoer en ongestraft de waarheid mag zeggen. Jammer genoeg is de kans dat dit geluk ons te beurt valt waanzinnig klein. Geld maakt niet gelukkig, zeggen we dan berustend. Toch spelen we onverdroten verder. Het zal je immers maar gebeuren dat, net als je beslist hebt niet langer deel te nemen aan de nationale goklust, je zes vaste nummers uit te trommel te voorschijn komen. Want het kan.

Kijk maar naar het Leuvense gezin Sterckx. Gewone Vlaamse mensen die hard moeten werken voor de kost. Tot hen op die zalige zaterdag maar liefst vijf miljoen euro in de schoot valt en de dagelijkse beslommeringen als sneeuw voor de zon verdwijnen. Maar al snel zullen we merken dat er ook problemen zijn die zelfs met miljoenen niet kunnen worden opgelost. Dat haat, nijd en afgunst het geluk stokken in de wielen willen steken.

Met plezier hebben we naar de eerste aflevering gekeken. Het duurde lang voor de winnende getallen uit de trommel kwamen, maar dat hinderde niet. De kennismaking met de personages was vriendelijk en gemoedelijk. Dit keer geen uitvergrote karikaturen met wie je als kijker nooit echt contact krijgt, maar mensen van vlees en bloed. Een niet onsympathiek gezin met aan het hoofd de rustige, honkvaste cafébaas Wilfried. Die is best tevreden met zijn leven en geniet van het contact met de klanten, terwijl zijn Paula droomt van een zonnig Spaans pensioen. De chaotische Becca heeft een dochter van haar ex-vriend Victor, en heeft de gewoonte op de verkeerde mannen te vallen. Het nakomertje Nicky is jong en onbezonnen en wil zo snel mogelijk op kot. Zoon Chris is dan weer de nuchterheid zelve. De carrièregerichte advocaat werkt in het kantoor van zijn schoonvader. Hij zorgde voor de eerste cliffhanger. Chris had ooit een scheve schaats gereden met ene Ingrid en die liet hem, terwijl de rest van de familie uitbundig aan de bubbels zat, weten dat ze hiv-positief was. Rang 1 heeft zeker de potentie om tot een kijkcijferhit uit te groeien. De personages zijn mensen als u en ik, en worden geloofwaardig gebracht door ervaren acteurs. Al zou de revelatie wel eens de fris van de lever spelende nieuwkomer Evelien Bosmans (Nicky Sterckx) kunnen worden. We blijven sowieso kijken. Al is het maar om te leren hoe we ons moeten gedragen als, want het moet toch eens gebeuren, ook onze balletjes juist vallen.