Direct naar artikelinhoud

Generatie Y, de prequel

Zuidpool waagt zich met een groep jonge acteurs aan een moeilijk stuk met psychoanalytische inslag. De afgemeten regie en het sterke samenspel van de acteurs zorgen voor een theaterbelevenis.

Krankheit der Jugend (1929) van de Duitse schrijver Ferdinand Bruckner, adept van Freud, is een dwars en ongerieflijk stuk dat de toeschouwer tot op het einde met een onbehaaglijk gevoel opzadelt. Tegelijk houdt het de zaal twee uur lang in de ban. De sublieme vertolking van een bende jonge wolven heeft daar alles mee te maken.

Zieke jeugd brengt een naoorlogse generatie leeftijdgenoten samen. De personages balanceren op de rand van het nihilisme. Hun zoektocht naar een uitweg uit hun stuurloze zelf leidt tot nog meer wanhoop, ontsporing, perversiteit en (zelf)destructie. "We leven in een beerput", zegt het centrale personage Marie.

Een stuk dat een portret tekent van een verloren generatie jongeren was voor regisseurs Koen van Kaam en Jorgen Cassier een welkome aanleiding om een cast jonge, nobele onbekenden samen te brengen. Hun samenspel is verbluffend. De ploeg speelt op het scherp van de snee. Ze laten hun personages conflicteren, katten mekaar af, jennen en jutten mekaar op, maar wisselen die heftige momenten evenzeer af met beheerste, tedere scènes.

Zieke jeugd is strak geregisseerd. De acteurs spelen op kousenvoeten of blootvoets op een kaal, fel belicht centraal speelvlak. De vormgeving is uitgepuurd en heeft soms iets weg van een rituele Japanse theeceremonie.

Indrukwekkend zijn de vertolkingen van Maya Sannen (Marie) en Marjan De Schutter (Irene). Hun spel is fysiek uitputtend en meeslepend. Een kippenvelmoment in de voorstelling is wanneer De Schutter weergaloos Frederica von Stade playbackt in haar versie van 'Um Mitternacht' uit de Rückert Lieder-cyclus van Mahler.

Zieke jeugd is een emotioneel zwaar beladen stuk dat niet in je koude kleren gaat zitten. Het blijft hangen en je neemt het mee naar huis. Het is op het einde van het theaterseizoen een welkome tegenhanger van zoveel overbodig en fluttig theater.