STANDPUNT

De partij Groen liet een onderzoeksbureau een representatief staal Vlamingen antwoorden op de vraag hoe ze denken dat het totale Belgische vermogen verdeeld is, en hoe ze het graag verdeeld zouden zien. De resultaten tonen aan hoe slecht de informatie over de werkelijke verdeling van vermogens is doorgedrongen bij het brede publiek.

Zo denken Vlamingen dat de armste 20 procent Belgen beschikt over 7,7 procent van het vermogen, terwijl dit in de realiteit niet eens 0,2 procent is. Over de rijkste 20 procent denkt men dat ze over 40,6 procent van het vermogen beschikken, terwijl het in werkelijkheid dik 60 procent is.

Gevraagd naar wat zij zelf een eerlijke verdeling van de vermogens zouden vinden, valt op dat mensen de vermogens veel evenwichtiger verdeeld willen zien dan ze denken dat ze verdeeld zijn, en dus oneindig veel evenwichtiger dan ze in werkelijkheid verdeeld zijn.

Overigens is dit niet eens zo verwonderlijk. In veel ontwikkelde landen stelt men identiek hetzelfde fenomeen vast. Een gigantische ongelijkheid in de realiteit, een grote ongelijkheid in de perceptie, een mindere ongelijkheid als ideaal.

Daarnaast blijkt ook nog eens dat het beeld dat Vlamingen hebben over de belastinginkomsten totaal naast de werkelijkheid zit. Zo denkt men dat 17 procent van de belastinginkomsten uit vermogen komt, terwijl het in de realiteit niet eens 10 procent is. Bij arbeid is het net het omgekeerde: de Vlaming denkt dat 36 procent uit arbeid komt, terwijl het daar in werkelijkheid bijna 60 procent is.

De eeuwigdurende mantra vanuit patronale kringen en sommige politieke partijen luidt dat de loonhandicap het grootste probleem van dit land is. Maar steevast vergeet men te vertellen dat dit niet is omdat mensen te veel naar huis nemen, maar omdat ze hierop te veel belast worden.

Omgekeerd blijft het muisstil over de steeds groeiende ongelijkheid tussen mensen die hun inkomen uit arbeid halen, en zij die dit via vermogen kunnen doen. Steeds meer internationale organisaties, het IMF op kop, waarschuwen ervoor dat deze fundamenteel onrechtvaardig verschillende behandeling een groot risico betekent voor de economische groei en de sociale vrede in ontwikkelde landen. Het idee dat er dringend een verschuiving van belasting op arbeid naar belasting op de opbrengst van vermogen moet komen, wint aan kracht bij academici, economen, ngo's en internationale instellingen.

En ook bij de Vlamingen: volgens hetzelfde onderzoek willen zij in overgrote meerderheid de belastingen op arbeid fors verlagen, en die op vermogenswinsten fors verhogen.