Direct naar artikelinhoud

Team Marc Coucke kaapt alle prijzen weg: ‘Vooral blij voor Aerts en Sergeant’

Marc Coucke kwam bijna vingers te kort om de trofee- en te te tellen die zijn team uitge- reikt kreeg. De Kristallen Fiets gaat naar Gilbert vóór Van den Broeck. Marc Sergeant is ploegleider van het Jaar en Mario Aerts was met voorsprong beste helper.

Wordt dit een jaarlijkse gewoonte?

“Laten we het hopen. Dat Philippe weer wint, is natuurlijk geen grote verrassing. Hij was nu eenmaal de grote favoriet en heeft deze trofee verdiend. Maar ik vind het vooral mooi dat Mario Aerts de Kristallen Zweetdruppel wint. En niet enkel voor wat hij voor de ploeg gedaan heeft maar vooral ook voor de manier waarop hij is teruggekeerd naar het hoogste niveau. In 2009 heeft hij een moeilijk jaar beleefd. Vele anderen hadden het voor bekeken gehouden. Maar Mario heeft teruggevochten en een van zijn mooiste seizoenen van het jaar gereden. En in februari, denk ik, had ik al tegen Marc Sergeant gezegd dat ik hoopte dat hij de Ploegleider van het Jaar zou worden. Het werk dat hij vooral achter de schermen levert, is fenomenaal. Het is niet zo simpel om een ploeg met onze ambitie te managen. Onze successen zijn zeker deels aan hem te danken.”

Jullie winnen eigenlijk alles. En de op één na beste renner zit ook al bij jullie.

“Zeer leuk dat Jurgen na Philip- pe als tweede eindigt. Hij verdient dit. Dankzij hem heeft België een prachtige wielerzomer beleefd. Het hele land heeft genoten en dat was toch al weer even geleden. En vóór en na de Tour konden we dan weer rekenen op Gilbert. We beleefden een fantastisch jaar. Maar het is niet omdat we nu al die trofeeën in de kast hebben staan, dat we volgend seizoen plots sneller gaan fietsen.”

Maar de verwachtingen liggen intussen ook hoger.

“Inderdaad. Bovendien wordt het heel moeilijk om volgend seizoen in die comfortabele underdogrol te kruipen. Iedereen weet intussen dat we er als team staan. En we hebben een aantal jongens aangetrokken, Greipel om er een te noemen, die de verwachtingen nog hebben aangescherpt.”

Bovendien zijn zowel Philippe als Jurgen nauwelijks 28 en 27. Ze kunnen nog groeien.

“Klopt. Ik ben het eens met die stelling maar dat wordt net de uitdaging. In een mondiale sport als het wielrennen zou bevestiging al fantastisch zijn. Als Philippe elk seizoen twee klassiekers wint en Jurgen telkens als vijfde in de Tour eindigt, kun je niet anders dan te- vreden zijn. Anderzijds moet je hoger durven te mikken. Dus ho- pen we dat Philippe ooit een van die klassiekers wint die enorm tot de verbeelding spreken.”

Tweemaal Lombardije...

“Geweldig. Maar als Philippe ooit Vlaanderen wint, staat het hele land op zijn kop.

“En dan Jurgen. Die heeft natuurlijk het talent en het karakter. Ik denk dat het inderdaad al lang geleden is dat we nog zo’n grote kans gemaakt hebben om binnen vijf jaar nog eens een Belg op het podium in Parijs te zien. Op een dag zullen we voor beiden de lat een klein beetje hoger mogen leggen. Maar we moeten ons ook bewust zijn van het feit dat het best nog wel eens kan tegenvallen en dat ook wij een een minder jaar kunnen beleven.”