Direct naar artikelinhoud

SOLDAAT 1914

De hamer van de taal heeft zijn schedel gekraakt
en alle kamers ingenomen. Het is nog zijn hoofd,
maar wordt nu bewoond door iets groters.

In de keuken wordt proviand klaargemaakt
voor zijn aandeel in armen en benen.
In de woonkamer schept het dagblad het kwaad.

Zo wordt de wil langzaam losgepraat
van have en goed en ingesnoerd
in het uniform van de plicht.

Een oeroud instinct wordt uit de mottenzak
boven gehaald en gelucht. Er zitten gaten in,
allicht van angst, maar die kunnen gedicht.

Hoofdletters vullen ze in,
geven de dood zijn onsterfelijke zin.
Zijn dood, niettemin.

Charles Ducal is Dichter des Vaderlands.