Direct naar artikelinhoud

Groovy stadsfilm met een boodschap

Booster
Jeugdfilm
Regie: Daniel Lambo
Met: Maurits De Baets, Joke Devynck, Jurgen Delnaet
Duur: 80 minuten

Wordt zomer 2014 zoiets als 'de zomer van de Vlaamse jeugdfilm'? Labyrinthus van Douglas Boswell en het in Berlijn goed ontvangen Violet van Bas Devos komen eraan maar eerst laat jeugdfilmdistributeur Jekino Booster op meer dan dertig Vlaamse bioscopen los.

Het is een vinnig gedraaide kijk op enkele stadsjongeren die op pleintjes in de buurt van de Basiliek van Koekelberg hun haantjesgedrag botvieren met opgefokte brommers, skateboards en BMX-fietsjes. Een soort Vlaamse Spetters om Paul Verhoevens rauwe en bittere Nederlandse klassieker nog eens te citeren? Nee, hoor. Al past die anticonformistische attitude die de eeuwige Nederlandse bad boy Verhoeven typeert, ook enigszins met de Brusselse filmmaker Daniel Lambo.

Even terug naar de film. Die is geïnspireerd op Wolken en een beetje regen van Dirk Dobbeleers en Marc Hendrickx, jeugdauteurs die in hun boeken aandacht hebben voor sociaal-maatschappelijke thema's als weglopen van huis, pestgedrag en verkeer. In Booster zijn het die twee laatste items die reliëf geven aan dit met een altijd even jachtige camera gefotografeerde jongerenportret. Dat draait om de pas vanuit Tielt naar Brussel verhuisde Brent (nieuwkomer Maurits De Baets), een jongen met een geheim die de gespannen sfeer thuis van zich affietst op zijn BMX. Hij komt al snel, omwille van een meisje, in aanvaring met Jimmy (Aäron Roggeman), een ketje met dons onder zijn neus dat kickt op straatraces met zijn brommer.

Van probleemjongeren, pestgedrag op school en verkeersveiligheid tot hulpeloze ouders die hun kinderen aan hun lot overlaten: het komt in het voortdurend tussen school, voorstadpleintjes en de huishoudens van Brent en Jimmy switchende Booster allemaal aan bod zonder in kretologie of boodschapperigheid te vervallen. Dat komt omdat Lambo - bekend van de farce Los Flamencos, de Canvas-serie Duts en meer eigenzinnige docudrama's als Traumland - zijn in guerrillastijl opgenomen film, gedraaid zonder steun van het VAF, kwiek weet te houden door voortdurend rauw energiek in te zetten op personages en situaties in plaats van bedeesd gas terug te nemen.

De geluidsmuur die hij met de hulp van metalband Channel Zero optrekt, is soms wurgend nadrukkelijk, net als het scenario finaal dramatisch te geforceerd - of is het B-filmflair? - de crisis van Brents ouders reveleert. Aan de andere kant klinken de dialogen geweldig vlot en acteert zowel de cast van jongeren als ouderen (vooral om hun tv-werk bekende acteurs als Joke Devynck, Jurgen Delnaet en Kadèr Gürbüz) met veel naturel. Slotsom: Booster verkent met pit de leefwereld van jongeren en hun ouders met betrekking tot verkeersveiligheid. En emoties zijn soms nauwelijks meer dan losse grooves maar het werkt perfect.