Buitenlandse prostituees komen vaakst uit Frankrijk

Niet langer Rusland maar Roemenië is het belangrijkste aanleverland voor de Europese prostitutiemarkt. Zo’n 70 procent van de migranten in de prostitutie is afkomstig uit Centraal- en Oost-Europa, met inbegrip van de Baltische staten. Dat blijkt uit een grootschalig onderzoek van Tampep, een Europese organisatie die het prostitutiemilieu in de gaten houdt in een poging seksueel overdraagbare aandoeningen in te dijken. Uit een gelijkaardige studie in 2006 haalden Rusland, Oekraïne en Roemenië toen de top drie, vandaag komen de meeste prostituees dus uit Roemenië, gevolgd door Rusland en Bulgarije. De data die Tampep verzamelde zijn eerder indicatief, omdat het prostitutiemilieu moeilijk te bevragen is, onder meer door de intense migratie. In België, en bij uitbreiding West-Europa (Frankrijk, Luxemburg en Nederland), ziet het plaatje er evenwel anders uit. Zo’n 53 procent van de prostituees die hier werken hebben niet de Belgische nationaliteit. De buitenlandse meisjes komen vooral uit onze buurlanden (26 procent). Topland is Frankrijk. “Sinds een aantal jaar treedt de Franse overheid bijzonder repressief op tegen straatprostitutie en tippelen”, legt Isabelle Jaramillo van Tampep uit. “Daarom zijn veel meisjes uitgeweken naar België. Ze werken vooral in Brussel, maar ook in de Waalse steden. Velen van hen werken privé.” Overigens blijken nieuwe wetten en regels vaak nieuwe migratiestromen in de prostitutie op te wekken. Nog eens 26 procent blijkt afkomstig uit Afrika, waarbij Nigeria de kroon spant. Dat zou onder meer het restant zijn van de aanwezigheid van een Nigeriaanse bende mensensmokkelaars in de jaren 1990, en ook veel Afrikaanse ex-prostituees ronselen nu zelf meisjes. Ook een veel voorkomende nationaliteit is Marokkaans. Het zouden dan vooral meisjes zijn wier familie ook in België woont.Centraal-Europa is goed voor 15 procent van de aanvoer, waarmee België (en bij uitbreiding onze buurlanden) zich onderscheidt van de rest in Europa. In bijvoorbeeld Denemarken (40 procent), Duitsland (42 procent) en Groot-Brittannië (43 procent) komt het merendeel van de buitenlandse prostituees uit Centraal-Europa. “Die landen hebben grotere Centraal-Europese gemeenschappen, waardoor meisjes eerder geneigd zijn die kant uit te trekken”, aldus Jaramillo. Idem voor Russische meisjes. “Die vind je niet veel in België, wél in Duitsland of meer noordelijk gelegen landen. Enerzijds omwille van de bereikbaarheid en nabijheid van die landen, anderzijds ook omdat daar al uitgebreide netwerken bestaan.” Veel heeft natuurlijk ook te maken met de toetreding van deze landen tot de EU, waardoor de meisjes makkelijker kunnen rondreizen. Het omgekeerde effect zie je bij Oost-Europese vrouwen. Enkele jaren geleden werkten meer Oost-Europese vrouwen in het Belgische prostitutiemilieu, maar met de uitbreiding van de EU werden ook de buitengrenzen strenger bewaakt. Daardoor neemt hun aantal verhoudingsgewijs af. In de landen die nog niet zo lang bij de Europese Unie zijn, is het aandeel buitenlandse prostituees veel beperkter, zo rond de 16 tot 19 procent. Dat is vooral te wijten aan het feit dat zij hun grenzen sluiten voor niet-EU-burgers. Een land als Tsjechië telt door zijn centrale ligging en groeiende economie en toerisme toch zo’n 40 procent buitenlandse prostituees. Opvallend is ook dat prostituees steeds meer naar het buitenland trekken. Zag Tampep rond 1994 nog maar 10 tot 12 verschillende nationaliteiten, dan zijn dat er vandaag al zo’n 60. Volgens het Europese gemiddelde heeft zowat de helft van de prostituees een buitenlandse nationaliteit. In Luxemburg, Italië, Spanje en Oostenrijk zijn buitenlandse meisjes zelfs goed voor 80 tot 90 procent van de markt.