Patrick Gillis (45): verpleger

'Gsm-bezitters zijn gestreste mensen'

"Sommigen geloven niet dat ik geen mobiele telefoon heb. Ze denken dat ik extreem op mijn privacy sta. Dan proberen ze mij gerust te stellen dat ze het nummer niet zoveel zullen gebruiken. Maar ik heb zo'n ding niet nodig.

"Als ik thuis ben, ben ik telefonisch bereikbaar. Ben ik niet thuis, dan ben ik ofwel aan het fietsen, bij vrienden op bezoek, in de bioscoop, naar het toneel, op restaurant of op een terrasje. Dan wil ik niet gestoord worden, want het is op dat moment niet nodig om mij cito presto te bereiken. Niets is zo dringend dat het niet een paar uur kan wachten.

"Ik wil ook niet op om het even welk uur door mijn werkgever gebeld worden. Mensen zijn om middernacht nog aan het telefoneren. Volgens de fatsoensregels doe je dat na 21 uur niet meer, tenzij bij calamiteiten. De gsm wordt tegenwoordig ook gebruikt om lomp en onbeleefd te zijn: om te zeggen dat je tien minuten later bent. Je moet gewoon zorgen dat je op tijd bent. Ik vind het ook onzin dat mensen twee minuten op voorhand bellen om te melden dat ze in station Gent-Dampoort aankomen. Je ziet toch wel dat die trein binnenrijdt?

"Als er een gsm begint te rinkelen tijdens een concert ergert mij dat. In de bioscoop gebeurt het voortdurend. Vorige week was mijn moeder naar een begrafenis. Toen ging er een gsm af in de kerk.

"Ik werk bij een dokter. In de wachtkamer zitten patiënten in een ruimte van slechts enkele vierkante meter groot met wildvreemden rond hen over de intiemste zaken te kwekken. Over de ruzie met hun zus en nog allemaal kwesties die ik niet moet horen.

"Tuurlijk zijn gsm-bezitters gestreste mensen. Ze moeten op tijd opnemen, want anders gaat de voicemail en moeten ze terugbellen. Daar heb ik geen last van. Ik heb rust en kalmte. Hoeveel mensen verliezen op jaarbasis geen uren tijd van hun werkgever door privaat geleuter? En dan die onnozelaars die met hun gsm aan het bellen zijn in de auto en en passant een fietser omverrijden."