Loksbergen

Waren de feiten niet zo weerzinwekkend, het verdriet niet zo immens, was dit alles geen bittere realiteit, het dorp Loksbergen zou een Hagelands Twin Peaks kunnen zijn: waar in een klein dorpje de buurman het donkere lot voltrekt van ‘the girl next door’ en haar liefje. Maar tegelijk zijn er duizenden droeve stappers op de stille wake, heel Loksbergen samen, al die andere buren, die vrienden en kennissen, al die mensen die niets met de zaak te maken hebben maar toch hun verdriet tonen, hun troost aanbieden. Voor veel meer dan onbegrip en pijn is er geen plaats. Verklaringen zoeken voor wat er gebeurde? Het zal al moeilijk genoeg zijn om te wéten wat er die rampzalige januarinacht voorgevallen is. Laat staan dat we die feiten kunnen verklaren, laat staan ze begrijpen.De buurman heeft het dus gedaan. Ronny voor de vrienden, papa voor zijn kinderen. En nu bijna de personificatie van het kwaadste, het wreedste in de mens. Zo kunnen we dus blijkbaar worden, als op een noodlottige avond zoveel tegenzit en ineens alles samenvalt. Als de leraar technisch tekenen, de vader van twee kinderen, de wat eenzelvige buurman zich een waanzinnige toont, een bruut, een moordenaar, misschien nog erger. Het is zo onwezenlijk ongewoon en tegelijk zo akelig dichtbij. Het gebeurde niet in een Amerikaans feuilleton, maar in het Hageland. Met mensen van hier, in huizen van hier, die nieuwjaar vierden in cafeetjes van hier, en rondreden in auto’s van hier. Sterven in een Opel Corsa: zo banaal dat het afschuwelijk wordt.Intussen blijven de naasten van Shana en Kevin achter met hun onbegrip, hun verdriet, hun verbittering, hun voor altijd verwoest leven. Kevin die ‘vast werk’ had, Shana die zo haar best deed voor een beter leven Eenvoudige komaf, maar wel vlotjes de Latijn-Wiskunde afgemaakt. Niet voor de universiteit gekozen, maar voor een opleiding als leerkracht voeding, verzorging en technologie in het secundair onderwijs: doe maar gewoon. Een koppeltje klaar voor een leven met eenvoudig geluk. Naast een buurman die liever met rust werd gelaten.Die herkenbaarheid kan tot de angst leiden dat het velen van ons kan overkomen, of ons kind. Als slachtoffer, maar helaas ook als dader. Ze waren buren van elkaar: zo dicht ligt het ene bij het andere uiterste.