'Hier heerst het dodelijkste virus dat er is'
Ronald Kremer werkt voor Artsen Zonder Grenzen in een ebolakliniek in Sierra Leone. 'Ik heb jarenlang op intensieve zorg gestaan en ik weet: iedereen kan doodgaan. Maar het verschil is dat het nu zo massaal is. Een concentratie van ellende.' Een dagboek van twee heftige weken.
Kremer, een 52-jarige Nederlander die aan de slag is in een ziekenhuis in Sierra Leone, beschrijft hoe hij bij alles wat hij doet de strenge, geijkte procedures moet volgen. Hoe hij zich in een geel pak moet wurmen en zich meermaals moet laten besproeien met chloor, telkens als hij de isolatieruimte binnengaat. Maar vooral: hoe hij zo veel mensen ziet bezwijken aan de ziekte. Een stervende man wil zijn hand vastnemen, maar dat mag niet lang duren. "Ik kan hem niet recht aankijken, omdat ik niet het risico mag lopen dat hij op me braakt."
Hij beschrijft hoe kleine kinderen een voor een hun familieleden zien sterven, hoe ze zelf ziek worden en hoe hem dat aangrijpt. Op een ochtend vindt hij een jongetje in bed met een zwangere vrouw. "Bijna zijn hele familie is overleden. Hiervoor lag hij steeds in bed met zijn grootmoeder, maar misschien is hij vannacht zo in de war geraakt dat hij bij de zwangere vrouw is gaan liggen. Hij kent haar niet. Ik snap niet hoe hij daar is gekomen, want hij kan nauwelijks lopen."
Niet alles is rampspoed. De hulpverlener vertelt ook over zij die het halen. Een enkele keer ziet hij iemand gezond en wel het ziekenhuis verlaten. "Over het randje van de kliniek stapt ze in haar nieuwe, schone slippers. Ze huppelt, zingt, straalt, gilt. Ze is door het dolle heen."
1.427 doden
In Sierra Leone, Liberia, Guinee en Nigeria blijft het aantal ebolaslachtoffers intussen toenemen. Er zijn nu 2.615 ebolapatiënten geteld. Van hen zijn er volgens de laatste cijfers van de Wereldgezondheidsorganisatie (WGO) 1.427 overleden. Ook in Congo zijn inmiddels de eerste gevallen officieel bevestigd. De VN-organisatie schat dat de crisis nog zes tot negen maanden zal aanslepen.
In Sierra Leone is het voor-taan verboden patiënten die besmet zijn met ebola te verstoppen. Wie zich er schuldig aan maakt, riskeert twee jaar cel. Op die manier hoopt de regering de verdere verspreiding van het virus tegen te gaan. De dodelijke ziekte wordt overgedragen via lichaamssappen, zoals bloed, urine of speeksel.
Ivoorkust heeft intussen beslist zijn grenzen met Guinee en Liberia te sluiten, om te vermijden dat het virus ook daarheen waait. Ook heeft de regering alle vluchten naar de getroffen landen verboden. Dit ondanks een negatief advies van de WGO, die vreest dat zulke maatregelen de voedseltekorten kunnen aanwakkeren.
Verschillende hulporganisaties hebben de voorbije weken kritiek geuit op de trage reactie van de WGO. Ook AZG-coördinator Ronald Kremer zag ter plaatse hoe er te weinig mensen en middelen zijn om de ziekte in te dijken. "Ik vraag me af waarom andere hulporganisaties zo weinig doen met ebola. (...) Er moeten meer laarzen in de modder."