Iedereen trekt naar BEVERGEM

"Wij worden de redders van Canvas!", riep Bevergem-bedenker Bart Vanneste twee weken geleden nog in deze krant uit. De comedian, die in Bevergem in de huid van zijn alter ego Freddy De Vadder kruipt, zat niet ver naast de waarheid. De eerste aflevering haalde 618.000 kijkers, deze week kwamen er daar nog 8.000 bij.

Drie ingrediënten vormen volgens regisseur Gilles Coulier de basis van de Bevergem-succesformule. "Verhaal, personages en spel. Als die goed zitten, dan werkt het. Al de rest - van de visuele inkleding tot de promocampagne op sociale media - zijn slechts lagen die daaraan worden toegevoegd."

Coulier werd al vier jaar geleden betrokken bij het project, op het moment dat er al twee afleveringen in een eerste scenario waren gegoten. Het toont aan hoeveel geduld en voorbereiding er aan Bevergem vooraf zijn gegaan. "Een jaar eerder had Bart de acteurs al bijeengebracht om tijdens een weekend de personages uit te denken. Dat zie je ook: een reeks die zo personagegericht is als dit, heb je nog maar zelden gezien in Vlaanderen."

De herkenbare personages zijn volgens velen dan ook dé sterkte van de serie. Dat vindt ook Michiel Devlieger, die de typische Vlaamse dorpsfiguren ook al uittekende in kijkcijferkanon Van vlees en bloed: "Het zijn geen karikaturen die Bevergem vertolken. Er wordt met de personages gelachen, maar ze worden niet uitgelachen. Er zit heel veel warmte, sympathie en mededogen in."

Coulier beaamt dat. "We hebben gedurfd om de personages in al hun lelijkheid te tonen, maar we hebben ze wel met heel veel liefde geschreven. Je leert de personages graag zien, net omdat je die scherpe kantjes er niet afvijlt. Voor Claude, het personage dat Piet De Praitere vertolkt, voelen veel mensen eerst afschuw, maar later gaan ze er steeds meer van houden. Ik ook trouwens." En wie van de personages houdt, die blijft kijken.

Net als de personages komt overigens zowat de hele cast uit West-Vlaanderen, en dat verhoogt de herkenbaarheid ook, vindt Devlieger. "Bij Van vlees en bloed wisten we ook al op voorhand welke acteurs we wilden: het was belangrijk dat ze, net als hun personages, uit de Kempen en de regio rond Antwerpen kwamen. Dat verkleint de afstand tot de kijker."

West-Vlaamse golf

Maar dat herkenbare dorpsgevoel is slechts een klein facet van het Bevergem-succes. "Ik kom niet uit zo'n klein dorp, en ik val er ook voor", vertelt Mark Coenen, voormalig netmanager van Canvas. "Het is misschien wel erg Vlaams, maar het is niet doorsnee: de gevoelens en karakters zijn universeel. Daarin herkennen alle mensen zich, en niet alleen West-Vlamingen."

Dat Freddy De Vadder en co. toch plat (en voor velen onbegrijpelijk) West-Vlaams spreken, zorgt overigens niet voor een drempel: het West-Vlaams is hipper dan ooit, door het succes van muziekacts als Het Zesde Metaal van Wannes Cappelle (die Bevergem mee schreef en de rol van dorpsagent Johan Minnebo vertolkt) en de Eén-serie Eigen kweek. Bevergem profiteert daarvan. "Dat het West-Vlaams momenteel zo hip is, is een beetje een gelukstreffer", denkt Coenen. "De mensen vinden dat het grappig klinkt en houden van de oneliners."

"De vergelijking met Eigen kweek willen we zelf niet maken, om Bevergem een eigen kans te geven", aldus Coulier. "Maar de reeks heeft het West-Vlaams wel op de kaart gezet, en misschien gaan wij wel mee op die golf."

Toch blijven de kijkcijfers een beetje verrassing voor Coulier en zijn collega's, ook al waren ze zelf overtuigd van de kwaliteiten van Bevergem. "Ik geloof in het 'durven'", zegt Coulier. "En het publiek blijkbaar ook."