'Gedaan met voorzichtig zijn. Ik ga voor brute kracht'
Oostende l Simon Allemeersch bouwt in zijn nieuwe productie De bokser en de dood verder aan zijn zwak voor art brut door te breken met zijn werk van vorig jaar.
Allemeersch deelde in 2006 het TAZ-podium met Liesa Naert en Steffie Van Cauter dankzij Marre de boire, zijn afstudeerwerk aan het Rits. Een prutsvoorstelling van niks was het, letterlijk, en dat maakte er net de creatieve kwaliteit van uit. Via touwtjes vertelden allerlei aaneen geknutselde afvalobjecten een beeldend verhaal over stille lotaanvaarding. Zelf vond Allemeersch echter dat het anders en beter kon. "Uiteindelijk zat ik vooral voorzichtig te wezen om niks om te stoten. Poëzie hoeft niet traag of mooi te zijn. Het mag vreemder, brutaler."
Koos je daarom in De bokser en de dood voor de figuur van Arthur Cravan, dadaïstisch neefje van Oscar Wilde én illuster bokser?
"Ik was allang op zoek naar een boksersfiguur als Marcel Cerdan of Cyriel Delannoit, de Gentse Tarzan. Ik heb op zich niks met boksen, maar wou een symbool voor ruwe force. Toen tipte Ben Benaouisse me over Cravan, halve gek en dichter-dadaïst. 'Ik ben en blijf ongeciviliseerd', is een hem typerende uitspraak."
Het wordt een biografie in beelden?
"Dat kan bijna niet, omdat er van de man weinig méér bekend is dan dat hij rond 1918 de Golf van Mexico opgevaren zou zijn in een kano, om nooit meer terug te keren. Noem de voorstelling dus maar een pseudobiografie, een woordeloze droom over het leven van een bokser."
Is de druk groot? Een nieuwe productie moeten maken is niet enkel een geschenk, hoor je vaak bij TAZ-laureaten.
"Mijn druk was veeleer te weinig tijd, door een paar recente projecten bij het Nieuwpoorttheater. De rest valt mee, omdat ons uitgangspunt net is dat we eens alles willen loslaten. Maar het zal nu ook niet zó anders zijn dan Marre de boire. Ik kan mezelf niet verloochenen."
Wat is 'mezelf'? Waar sta je voor?
"Vooral voor een methode, denk ik. Op school leer je eerst een tekst en spelers zoeken, dan pas de juiste vorm. Ik draai dat graag om. Nu hebben we eerst armaturen zitten maken, en pas in de laatste week is het verhaaltje gekomen. De vorm is een machine die je in gang steekt om ideeën te vinden."
Wat heeft Theater aan Zee betekend voor je parcours?
"Meer dan aan programmatoren heb je nood aan meesters. Je komt van school en eigenlijk kun je nog niks. Het begint pas, dat 'parcours'. Voor deze voorstelling heb ik dan ook veel gehad aan gesprekken met Eric De Volder en Geert Opsomer. Anders dan programmatoren zijn het mensen die niks verwachten." (WH)
Op 28, 29 en 30 juli in Cultuur Pakhuus Ostende, www.theateraanzee.be