#NoteToSelf en @FranckenTheo
Ingrid Verbanck werkt als freelancemarketeer en -copywriter. Ze twittert en blogt onder het pseudoniem Wendy Kroy en heeft over zowat alles een mening.
@FranckenTheo ik ben natuurlijk een relatief anonieme twitteraarster met een fractie van uw volgelingenaantal, maar ik ben toch zo vrij om u even wat goede raad in te fluisteren over uw tweets. Als ervaringsdeskundige 'op je bek gaan op Twitter' weet ik ondertussen wel hoe je de publieke vernedering kunt vermijden. Die wetenschap wou ik even met u delen, maar u doet er natuurlijk mee wat u wil. Ik ben nu eenmaal Bart De Wever niet.
Om te beginnen: op Twitter worden geen excuses aanvaard
Eigenlijk is elke tweet die je de wereld in stuurt een krantenkop. En u weet hoe dat gaat met een vette kop: het artikel eronder mag nog zoveel nuance bevatten als de volledige kleurenkaart van Pantone, het is de pakkende titel waar de mensen het over zullen hebben.
Op Twitter heerst dezelfde logica: achteraf mag je nog zoveel keer je spijt betonen als je wil, je denkt toch niet dat dat geretweet wordt? Maar neen. Als je wat pech hebt, blijft een sterke uitspraak je voor eeuwig en drie dagen achtervolgen. Zo heb ik zelf nog altijd ruzie met meerdere sportjournalisten, een vrij groot aantal hoogsensitieve personen, een stuk of wat hondenliefhebbers en vlijtige vegetariërs, een niet-heteroseksuele ex-collega en een boel Vlamingen aan de rechts-nationalistische zijde van het politieke spectrum.
Maar goed, onthoud vooral: op het moment dat u denkt 'Tiens, wat ik nu schrijf komt misschien wel iets te cynisch of te hard over', dan is het misschien beter om op de deleteknop te drukken. Tenzij u op zoek bent naar een relletje natuurlijk. In dat geval: voet op het gaspedaal!
Ten tweede: vergeet de wet van Poe niet
De wet van Godwin - die zegt dat als een dispuut op het internet maar lang genoeg duurt er altijd wel iemand is die een vergelijking met de nazi's of Hitler maakt (waarbij diegene dan ook onmiddellijk de discussie verliest) - kent u als Vlaams-nationalist natuurlijk als geen ander. Maar er is nog een ander internetadagium dat u als twitteraar best ter harte neemt: namelijk dat het zonder verduidelijking van de auteur onmogelijk te weten is of een tweet grappig, parodiërend of sarcastisch bedoeld is. Er zullen altijd mensen zijn die je uitspraak letterlijk zullen nemen, zo zegt de wet van Poe.
Zo tweette ik zelf ooit in navolging van de vele 'dit doe je al je hele leven verkeerd'-artikeltjes die op een bepaald moment de mensheid plaagden 'Ik werk waarschijnlijk al heel mijn leven verkeerd. Ik zou er beter mee stoppen'. De personeelsverantwoordelijke van het bedrijf waar ik toen werkte kon er niet mee lachen. Wat er trouwens nadien gebeurde, zal u niet verbazen!
Beter is om dat soort tweets af te sluiten met een (grapje) of een ;-)
In uw geval dus: 'Ik bied basic-preopvang aan. 14 gaan er op in. Ze willen nt. Tentenkampje te knus blijkbaar. Kritiek stopt hier. Excuses welkom. (Grapje).'
Anders heb je voor je het weet een hashtag zoals 'Sorry Theo' aan je been.
Verder: besef dat gelijk halen op Twitter niet bestaat.
Kent u dat grappige prentje waarop een vrouw vanuit de slaapkamer vraagt aan haar man wanneer hij eindelijk naar bed komt? Achter zijn computer gezeten tokkelt hij driftig op zijn toetsenbord en antwoordt haar 'Nog even, schat. Er is iemand die iets verkeerd heeft gezegd op het internet'. Dat vat het zowat samen: je kunt discussiëren tot je een ons weegt (dat is 100 gram in de taal van onze noorderburen), en dan nog zul je niet het gelijk halen dat je toekomt. Niet voor niets zei Jezus al 'Nog eerder zal een kameel door het oog van een naald kruipen, dan dat iemand op het internet toegeeft dat hij verkeerd zat'.
Ondertussen heb ik het onder de knie: geen urenlange discussies meer over de vluchtelingencrisis, de bankencrisis, de schuldencrisis, de juiste opstelling van de Rode Duivels, het probleem van de gendergelijkheid in hogere academische functies, de nood aan quota voor vrouwen in het bedrijfsleven enzovoort enzoverder.
Neen, deze dame gebruikt Twitter enkel nog waar het voor bedoeld is: meeleven met de plotwendingen in Thuis, geklaag over het openbaar vervoer en 's morgens de obligate foto van mijn kopje koffie. Dat maakt het leven zoveel makkelijker.
Als ik tot slot nog even een hint mag geven: Vincent Van Quickenborne organiseerde ooit een Twunch op zijn kabinet. Misschien een ideetje voor uw volgende tweet?