Rinus Van de Velde maakt een film, zonder scenario en met zijn vrienden als acteurs
Kunstenaar Rinus Van de Velde (°1983, Leuven) gooit het over een andere boeg. Hij heeft een film gedraaid. Een scenario en andere geplogenheden van het filmbedrijf hoefden niet voor Van de Velde. Met enkele vrienden speelde hij alle rollen, zei hij in "De Afspraak" op Canvas.
Rinus Van de Velde is een van de meest opvallende nieuwe kunstenaars van de voorbije decennia. Hij maakte vooral naam met zijn monumentale realistische vaak op foto's gebaseerde houtskooltekeningen. Die waren te zien aan zee tijdens Beaufort 2015, en op een grote tentoonstelling in het SMAK 3 jaar geleden. Zijn tekenstijl zou eventueel wel een boeiende animatiefilm kunnen opleveren. Niet dus.
Verschillende dingen tegelijk
Rinus Van de Velde werkt al 2 jaar aan zijn film, die voorlopig geen titel heeft. "Film inspireerde mij altijd", zegt Rinus, "mijn werk is sowieso vrij cinematografisch, grote realistische tekeningen, vaak met teksten erbij, als ondertitels".
Van de Velde voelde soms een zeker ongenoegen over zich heen komen als hij foto's wilde omzetten in een tekening. Er ging veel verloren tussen foto en houtskool. Film is beter, je hebt om te beginnen kleur.
Rinus is een jaar of 15 geleden trouwens begonnen met tekeningen in kleurpotlood, herkenbaar Van de Velde, zelfde stijl, maar niet zwart-wit. Hij wil nu weer meer in die richting evolueren, ook met kleinere formaten en keramiek.
Geen script aub
Rinus trok naar Zuid-Frankrijk om een script te schrijven, maar het opzet mislukte. Hij praat er liever niet over, toch niet over de inhoud. Een script schrijven vergt gewoon te veel tijd, vindt hij.
Bij een tekening is er dus een beeld, en van daaruit denkt Rinus na over hoe het filmisch kan worden. Hij maakt een decor, dat duurt een maand, dan 2 dagen filmen, zo heeft hij 17 scènes opgebouwd. En daaruit volgt het verhaal. In zijn film, zo bleek uit 2 fragmenten in "De Afspraak", zit in elk geval een moord.
Hout en karton
De film die 40 minuten duurt, verloopt niet volgens een duidelijk narratief. Alles speelt zich af in een fictief bergdorp, en het gaat over de biografieën van de inwoners. Rinus speelt daarbij graag met de clichés van Hollywood.
De nadruk ligt dus sterk op de beelden, op de decors. Dat zijn meestal kijkdozen, simpele constructies met hout en geschilderd karton. Een televisietoestel is niet echt, maar geknutseld, en een acteur steekt er zijn hoofd in. Eenvoudige vondsten dus om de realiteit na te bootsen, dingen verzinnen om tot oplossingen te komen.
Realistisch filmen is goed voor "Chernobyl"
Van de Velde is vol lof over de reeks "Chernobyl", maar zo realistisch ziet hij zichzelf niet werken. Hij is meer geïnteresseerd in het laten voelen van de fictie door de realiteit na te bootsen.
Na de grote vakantie wordt de film vertoond in Tim Van Laere Gallery in Antwerpen, van 5 september tot 12 oktober. De decors zullen er ook staan, in een eerste zaal. Je kan er doorheen lopen op weg naar de eigenlijke filmzaal.
Bekijk het gesprek met Van de Velde uit "De afspraak" hier:
