De ceremoniemeester begon de plechtigheid met een brief die de moeder van Kayleigh had geschreven. Het waren warme woorden die galmden in een muisstille zaal:

“Liefste Poppemie, Vlinder, nooit had ik gedacht dat ik je deze brief moest schrijven, want een mama hoort niet haar dochter af te geven. Je bent van ons plots weggerukt. We konden niet eens afscheid nemen van jou. En dat wil en kan ik ook niet. Je zei ons zondag nog: “Tot straks!” Maar ik wacht nog steeds op jou. En dat zal ik heel m’n leven doen. Het doet verschrikkelijk pijn, vlinder. Een pijn die ik heel m’n leven zal meedragen. Een pijn… die nooit zal verzachten.”

Haar Nonkel Christophe nam ook afscheid van zijn nichtje met een pakkende getuigenis waar de hele zaal een krop in de keel van kreeg. “Kayleigh, je was als een dochter voor ons. Normaal zouden we vandaag vertrekken naar Spanje, maar nu is het een andere reis die we moeten maken. Morgen zou je vijftien jaar worden. Ik zal je missen, slaapzacht lieve schat.”

Daarnaast lazen ook enkele vrienden een tekst voor om afscheid te nemen van hun goede vriendin. Eén van maakte zelfs een raplied waarin hij beschreef hoe hard hij Kayleigh zou missen. “I don’t believe it”, klonk het steevast in het nummer. Ook enkele personeelsleden van de scholen waar het meisje zat waren aanwezig en namen afscheid met enkele mooie anekdotes die weerspiegelden hoe ze in het leven stond en hoe graag ze gezien was door haar leerkrachten en vrienden.

Bart De Meyst, huidig prins carnaval in Aalst en goede vriend van stiefvader Wim Coppens bracht ook een eerbetoon aan het overleden meisje: “Heel de carnavalwereld is in diepe rouw om het grote verlies. Om een laatste eer te bewijzen zal ik het lied ‘Een Troon, Ne Lach’ brengen omdat spijtig genoeg zo het leven nu eenmaal in elkaar zit.”

Tot slot werd de afscheidsplechtigheid beëindigd met een minuut oorverdovend applaus voor Kayleigh. “Het meisje zat zo vol leven. Zo zou het gewild hebben”, aldus de ceremoniemeester.

bekijk ook

Bestuurder van auto waarin Kayleigh (14) overleed had gedronken

Bloemen, knuffels en kaartjes op plaats waar Kayleigh het leven liet