Zwangerschap kostte Jana bijna het leven. Nu verwacht ze tweeling: “Geef de moed niet op”

Het was altijd al hun grote droom: samen een kindje. Jana en Mickey uit Tongerlo zijn vijf jaar samen. Ze waren al even aan het proberen. Dit voorjaar lachte het geluk hen toe. “Begin maart ontdekten we dat we zwanger waren. Nog maar 6 weken ver, dus we hielden het voor ons. Het was òns geheim”, vertelt Mickey. 

Maar al snel ging het mis. “Twee weken later kreeg ik op het werk plots telefoon van Jana. Ze had krampen, hevige pijn.” Op spoedgevallen ontdekte men een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. “Het was vrij ernstig. Een opengesprongen eileider zorgde voor een interne bloeding. Ze verloor veel bloed. Ik was niet alleen mijn toekomstig kind kwijt, maar ook bijna mijn vrouw”, zegt Mickey. “Ze moesten haar meteen opereren. Het had geen dag langer moeten duren of het had fataal kunnen zijn.”

“Ook voor onze ouders was het moeilijk. Die wisten niet eens dat we in verwachting waren. Plots moest ik uitleggen dat Jana veel bloed was verloren en dat ze haar aan het opereren waren.”

Daarna volgde een moeilijke periode. “Waarom wij?”, spookte er door hun hoofd. Ze deelden hun ongeluk alleen met beste vrienden en familie. Maar zelfs dat bleek soms moeilijk. “Mijn zus had net daarvoor een dochtertje gekregen. Als ze op bezoek kwamen, wisten ze niet goed of ze haar dan mee zouden brengen of niet. Ze dachten dat het voor ons misschien pijnlijk zou zijn. Het ligt allemaal heel gevoelig. Zowel voor wie het meemaakt als voor de omgeving. Natuurlijk was haar dochtertje welkom.”

Jana en Mickey besloten vrij snel om hun droom niet op te geven. Dat nu één eierstok verwijderd was, betekende wel dat er minder kans was om zwanger te raken. “Maar kijk: midden juni was het opnieuw prijs”, zegt Jana. “Dat bracht euforie, maar toch ook een gevoel van angst. Zou alles wel in orde zijn?” 

Meteen trokken ze naar de gynaecoloog. Daar volgde een ‘dubbele’ verrassing: het was een tweeling. “Eens de eerste shock gepasseerd was, wisten we: dit is dubbel geluk”, zegt Jana. Intussen is de zwangerschap bijna halfweg. Voorlopig gaat alles prima. 

Maar het koppel beseft dat ze niet de enigen zijn bij wie een zwangerschap fout afloopt. “Maar hoe uitzichtloos de situatie ook is, geef de moed niet op. Die boodschap willen we meegeven. Kijk: wij zijn opnieuw dolgelukkig en hopen op een goede afloop.”