Vlaamse architect Juliaan Lampens (93) overleden
In Gent is de Vlaamse architect Juliaan Lampens overleden. Zijn bekendste werk is de Onze-Lieve-Vrouwkapel van Kerselare, een bedevaartsoord bij Oudenaarde in Oost-Vlaanderen. Het gebouw is volledig opgetrokken in ruw beton, in een bouwstijl die bekend staat als brutalisme. Ook bekend zijn de bibliotheek van Eke bij Nazareth, en zijn eigen woonhuis in hetzelfde dorp. In 1995 won hij de Grote Architectuurprijs van België. Juliaan Lampens is 93 geworden.
De Vlaamse architect Juliaan Lampens is in Gent overleden. Zijn bekendste werk is wellicht de Onze-Lieve-Vrouwkapel in het bedevaartsoord Kerselare bij Oudenaarde in Oost-Vlaanderen. Het gebouw dateert van 1966, en is volledig opgetrokken in ruw beton, in een bouwstijl die als brutalisme omschreven wordt. Het is sinds 2009 een beschermd monument, maar het is op dit moment in slechte staat en behoeft dringend restauratie.
Ook bekend zijn de bibliotheek van Eke bij Nazareth, en zijn eigen woonhuis in hetzelfde dorp. Het merendeel van zijn werken zijn opgetrokken in de provincies Oost- en West-Vlaanderen. In 1995 won Juliaan Lampens de Grote Architectuurprijs van België.
Aanvankelijk ontwierp Lampens huizen in een soort gemoderniseerde traditionele stijl. Pas na de wereldtentoonstelling Expo 58 in Brussel rijpten zijn vernieuwende architectonische ideeën. Hij maakte daarbij veelvuldig gebruik van ruw beton.Â
Bekijk hier een portret van Juliaan Lampens, gemaakt door Woestijnvis op VRT NU.
Hij had een grote invloed op de manier hoe beton gebruikt werd in zowel het interieur als het exterieur van een gebouw. Met het ontwerp van zijn eigen woning in Eke bij Nazareth besliste hij zich te concentreren op zijn persoonlijke stijl binnen de betonarchitectuur. De nieuwe benadering van Lampens tot het bouwen en wonen sloot aan bij de architectuur van Le Corbusier en Mies van der Rohe.
De woning Van Wassenhove in Sint-Martens-Latem uit 1974 werd in 2016 door de Universiteit Gent gerestaureerd. Het woonhuis is een betonnen kunstwerk, een echt sculptuur, met binnenin een prachtig spel van geometrie en materialen. Er zijn geen klassieke muren of gangen in het huis. Alles loopt in elkaar over en staat in relatie met elkaar.
Bekijk hieronder de reportage over de restauratie van het huis Van Wassenhove uit het Journaal:Â Â
Juliaan Lampens bouwde een gebouw van beton, hout en glas, waarin alle woonfuncties in elkaar overlopen: geen kamertjes dus, maar één open ruimte. Een vierkant, waarvan drie wanden gesloten zijn en één wand volledig open is. In dat vierkant zijn twee geometrische figuren getekend. Een cirkel van hout om in te slapen en een betonnen vierkant om in te werken.
Typisch voor Lampens is de natuurlijke overgang van de verschillende materialen. De houten vloer loopt over in een glazen wand zonder profiel, buiten volgen keien voor het overtollige water, een terras van gewassen beton mondt uit in een woeste tuin.
Ook over de oriëntatie is nagedacht. Er zijn geen ramen aan de straat- en tuinkant. Enkel een grote raampartij in het zuid-westen voor een optimale lichtinval doorheen de dag. En een kleinere raampartij in het oosten, zodat de bewoner rustig wakker kon worden met het blauwe ochtendlicht.
Bekijk hieronder een reportage over Juliaan Lampens uit de reeks "Kunstzaken" uit 1991:
Van 1974 tot 1985 werkte Juliaan Lampens als leerkracht en workshop-meester, en van 1985 tot 1991 als professor aan het Sint-Lucas Gent. Hij nam deel aan verschillende nationale en internationale wedstrijden. Juliaan Lampens is 93 jaar geworden.
