Zijn uitstekende resultaten met Lens gekoppeld aan zijn ietwat vreemde aanpak en een al even apart uiterlijk leverde hem in het milieu de bijnaam ‘Le Druide’ op. Maar toen Lens in het seizoen 2000-2001 een dramatische start nam, stapte hij uit eigen beweging op en werd hij voetbalanalist bij Canal Plus.

Lang zonder werk zitten deed Leclercq niet. De toenmalige Belgische eersteklasser La Louvière ontsloeg in februari 2001 trainer Marc Grosjean en kwam in de zoektocht naar een opvolger terecht bij Leclercq. Manager Jean-Claude Verbist lichtte de aanstelling destijds als volgt toe: “Leclercq is een man van de strenge aanpak, die autoriteit uitstraalt zonder dat hij zijn stem moet verheffen. En hij weet wat hij wil. De bedoeling is dat hij het vertrouwen herstelt in de ploeg. Volgens mij is dat het grootste probleem. De spelers geloven niet meer in hun eigen capaciteiten. Terwijl er toch voldoende kwaliteit in huis is om het behoud te verzekeren.”

Corruptie

Leclercq slaagde in zijn opdracht. Hij loodste La Louvière uit de degradatiezone, al moest het daarvoor wachten tot de laatste speeldag. Het daaropvolgende seizoen stapte de Fransman alweer uit eigen beweging op. “Omdat het Belgische voetbal door en door corrupt is”, liet hij achteraf in Le Soir optekenen. “Iedereen weet het. Iedereen ziet hoe week na week matchen gearrangeerd zijn, spelers worden omgekocht. En ze weten het van elkaar. Corruptie is overal maar in België doen ze niet eens moeite om het te verbergen.”

Leclercq zou later zijn gelijk krijgen. Op 5 februari 2006 noemde het televisieprogramma Panorama La Louvière als voornaamste club in een omkoopschandaal rond de Chinese zakenman Zheyun Ye. De beschuldiging luidde dat meerdere spelers, trainer Bodart, manager Gilles Benoit, advocaat Laurent Denis en makelaar Pietro Allatta geld ontvingen van de Chinese gokmaffia om wedstrijden te verliezen of op een bepaalde score te laten uitlopen. Bodart bekende later dat inderdaad wedstrijden van de club verkocht waren.

De Fransman was naar eigen zeggen graag op La Louvière. “Ik ben er met pijn in het hart weggegaan. Ik moest vertrekken omdat ik voelde dat ze mijn lijn niet wilden volgen. Dat maakt mijn werk ingewikkeld. Bepaalde sleutelspelers waarover over de top van hun kunnen heen. De voorzitter wist het, wilde ook van hen af maar heeft het nooit gedaan.”