Regen, wind en modder: de omstandigheden waaronder Toon Aerts in januari van dit jaar in Kruibeke naar de nationale titel fietste, waren ook in Ronse ruimschoots aanwezig. Een loodzware wedstrijd dus en een parcours waar de kopman van de Telenet Baloise Lions pap van lust.

En dat bleek al van in de start. De kopstart was nog wel voor de Duitser Marcel Meisen maar het commando werd al snel overgenomen door het trio Aerts-Iserbyt-Van der Poel. De Rijkevorselnaar zorgde echter meteen voor druk: aan het einde van de tweede ronde bedroeg de voorsprong van Aerts zowaar twintig seconden op zijn eerste achtervolgers. Van der Poel zag het gevaar en reed weg van Iserbyt.

Een superdag voor Toon Aerts? Of had Mathieu van der Poel zijn Spaanse stage wel of niet verteerd? Het leek toch vooral het eerste. De Kempenaar vloog doorheen de Oost-Vlaamse modder, bij Van der Poel leek de motor niet echt aan te slaan. Op het einde van de derde ronde was de voorsprong al opgelopen tot boven de halve minuut.

Van der Poel bleef de foutjes opstapelen terwijl Aerts in een begenadigde dag verkeerde. Iserbyt bleef ook almaar vaker in de modder steken zodat de voorsprong van Aerts ongeziene proporties aannam.

Na negen zeges op rij leek Van der Poel zich neer te leggen bij zijn eerste nederlaag van het seizoen, temeer daar Aerts weigerde fouten te maken. In de achtergrond kwam Iserbyt opnieuw tot bij Van der Poel. Meer zelfs, de leider in de DVV-tussenstand reed prompt weg van de wereldkampioen en deed er alles aan om de kloof met Aerts zo klein mogelijk te houden aangezien het klassement wordt berekend op tijd. Toch bedroeg de achterstand van de West-Vlaming bij het ingaan van de laatste ronde 1’16” waarmee Iserbyt de schade zo goed als mogelijk beperkte.

Aerts bleef tot op de streep alles geven in zijn poging om de kloof met Iserbyt en co zo stevig mogelijk uit te diepen. Maar ook Iserbyt gaf niet af terwijl Mathieu van der Poel in de slotronde zonder al te veel overtuiging naar het einde snakte. De eerste nederlaag voor Van der Poel was een feit maar dat was vooral de verdienste van een geweldig sterke Toon Aerts. De nationaal kampioen heeft na een mindere seizoenstart duidelijk de topconditie en het bijhorende moral van de grote dagen hervonden. Na zijn zege vorige week in Zonhoven was het voor Aerts al de tweede grote zege in één week tijd.