De mars werd georganiseerd om de vermoorde en vermiste kinderen van over het hele land te herdenken en om de overheid een duidelijk signaal te geven dat daders, die een straf krijgen, hun straf ook volledig moeten uitzitten, terwijl ze tegenwoordig vroeger in aanmerking komen voor een verzoek tot voorwaardelijke invrijheidstelling.

Shana’s zussen Brenda en Kirsty brachten dat ook ter sprake in hun toespraak. ‘Shana en Kevin waren vrolijke, goedlachse, behulpzame mensen. Het leven van Shana en Kevin stond nog in een beginfase. Wat zou Shana een goede leerkracht zijn geweest. Samen gingen jullie zo graag babysitten, maar jullie kinderwens ging niet in vervulling. Geen kinderen, geen trouwfeest, geen dromen, enkel gemis. Twee lege stoelen, elk jaar opnieuw. Net als tien jaar geleden is niemand jullie vergeten. Opnieuw staat een massa volk klaar om jullie te herdenken. We zijn blij dat jullie gerechtigheid hebben gekregen en we weten dat jullie moordenaar achter slot en grendel zit, maar we weten ook dat het voor sommige andere slachtoffers niet zo is. Daarom vinden wij “straf krijgen is straf uitzitten”. Deze daders verdienen geen tweede kans. Die kregen de slachtoffers ook niet’, aldus de zussen Appeltans.

Nabestaanden van Dutroux-slachtoffers

Er werden tien witte rozen neergelegd aan de gedenkplaat voor Kevin en Shana en er werden ballonnen opgelaten aan de kerk van Loksbergen waar de 3,5 kilometer lange mars eindigde. Burgemeester Erik Van Roelen (CD&V) van Halen sprak de menigte toe. Hij drukte de hoop uit dat er een betere wereld zou zijn en dat in deze betere wereld het aantal slachtoffers van misdrijven van welke aard ook drastisch zal afnemen en men zo ook van veel menselijk leed bespaard kan blijven. ‘Laten we zoeken naar oplossingen in plaats van het zaaien van verdeeldheid. Hierbij horen zeker ook strenge en duidelijke straffen voor misdadigers die in verhouding staan tot de ernst van hun misdrijf,’ aldus Van Roelen.

Voor de start van de mars was er in het parochiecentrum van Loksbergen een samenzijn met de nabestaanden van andere slachtoffers van geweld. Onder hen Eddy en Martine Van Uytsel, ouders van de vermoorde Annick, ook een slachtoffer van Ronald Janssen. Paul en Betty Marchal, de ouders van de door Dutroux vermoorde An, waren aanwezig, net als de vader van Nathalie Geijsbregts, en David Van de Steen, die op zijn negende zijn ouders en zus verloor tijdens de raid van de Bende van Nijvel op de Delhaize in Aalst. Ook Jean Lambrecks, vader van Dutroux-slachtoffer Eefje, was er samen met zijn partner. ‘Dit is zwaar, iedere keer opnieuw’, zei hij. ‘Maar je hebt geen andere keuze. We willen iedere keer opnieuw aangeven dat we het niet eens zijn met het systeem, we klagen hiermee opnieuw de onmacht van de slachtoffers aan.’

Paul Marchal is voorstander van de afschaffing van de vervroegde vrijlating. ‘Slachtoffers worden altijd achteruit gesteld. Als er een straf wordt uitgesproken, moet die ook worden uitgezeten. Hier is ook duidelijk onderstreept dat levenslang levenslang moet zijn, want uiteindelijk hebben de ouders hier, de familie en vrienden ook levenslang gekregen. Laat die daders op zijn minst ook een klein beetje afzien. De opkomst hier bewijst dat heel veel mensen er ook zo over denken. Alleen jammer dat de politiek niet altijd volgt. De politiek zit altijd maar te hakketakken, terwijl het hoog tijd is om nog meer aandacht aan slachtoffers te geven en veel minder aan daders’, aldus Paul en Betty Marchal.