De kop is er al af voor Quick.Step: Sam Bennett opent rekening met spurtzege in Tour Down Under, Philipsen tweede

Viviani en Sabatini zijn er niet meer. In de plaats kwamen Bennett en Archbold. Maar dat maakt blijkbaar weinig verschil bij Deceuninck-Quick.Step. De nieuwe spurttandem is meteen goed op dreef. Voeg daar nog ervaren rotten Morkov, Keisse en Devenyns aan toe en gedreven krachten als Cattaneo en Almeida en je wint het groot lot. “Een spurt uit het boekje”, noemde ploegleider Rik Van Slycke het. Met de kopman die hem glansrijk afwerkte.

Hij wilde het zo graag, Sam Bennett. En liefst zo snel mogelijk. “Dat zorgde toch voor wat druk”, aldus de Ierse kampioen. “Maar de ploeg was supersterk. De enige fout die we maakten, mag op mijn conto worden geschreven. Ik zakte in de finale wat weg, waardoor de jongens me moesten komen oppikken en het nog knap lastig was om terug vooraan te geraken. Noem dit dus gerust de vrucht van voorbeeldig teamwerk. Waarin iedereen zijn steentje bijdroeg. Het was een lange lead-out, maar wel perfect uitgevoerd. Op het einde deed Shane Archbold nog een ‘monster effort’. Een superlange beurt, wat Morkov in staat stelde om meer explosiviteit in zijn inspanning te steken. Dat rendeerde.”

Een opluchting, noemde Bennett het. “Altijd leuk om zo vroeg op het seizoen te kunnen winnen. Ik denk dat het team meer vertrouwen in me had ik in mezelf. (lacht) Maar als ik zie hoeveel energie in dit resultaat werd gepompt, staat dat zelfvertrouwen meteen op punt. De ploeg trok in totaal elf nieuwe renners aan. Vier daarvan (Almeida, Cattaneo, Archbold en hij zelf) zijn hier actief in de Tour Down Under. Toch werd er gekoerst alsof we dat al jaren samen doen, volgens de gekende Wolfpack-filosofie. ‘That’s amazing to see’. Het heeft vooral te maken met de ervaring van de andere drie jongens. Dat maakte het verschil. Morgen probeer ik opnieuw te spurten, ook al is de finale dan lastiger. Ik ben nog niet in topconditie, maar ik denk dat ik het wel moet kunnen overleven. Mijn doel is simpel: zoveel mogelijk etappezeges meepikken.”

Ook Rik Van Slycke, ploegleider van Sam Bennett, bewierookte na afloop de kracht van zijn collectief. “Prachtig, dat het van de eerste keer meteen lukt voor Sam. Maar mij gaat het vooral ook om de manier waaróp die zege tot stand kwam. Vanop tien kilometer van de finish begonnen we eraan en hielden we Bennett keurig in positie. Ik zag drie, vier ploegen die ons het leven probeerden zuur te maken en ook vochten voor de beste posities. Maar voor dit soort werk beschikken we over de beste pionnen. Fenomenaal sterk en snel, met de feeling om op het juiste moment de juiste dingen te doen. Dat is de kunst. Het leidde tot een spurt uit het boekje.”

Van Slycke ontrafelde het radarwerk. “Onze jonge Portugees Almeida heeft de hele tijd op kop moeten rijden. Wat hem de verdienste oplevert dat hij de vroege vlucht onder controle hield. Toen kwamen Keisse, Devenyns en Cattaneo. Zij begonnen er al heel vroeg aan en plaatsten de rest in een zetel. Het was een gesmeerde ketting. Zoals het vandaag liep, is Sam ideaal omringd. Het moet een ontlading zijn voor die jongen om zijn eerste koers, de Schwalbe Classic van afgelopen zondag even buiten beschouwing gelaten, —bam — gelijk te kunnen winnen voor zijn ‘dream team’. Het zal hem vertrouwen schenken. Niet dat dat er niet was. Maar je bespeurde wel een vleugje onzekerheid bij hem. ‘Waar sta ik ten opzichte van mijn concurrenten?’ Ik denk dat het duidelijk is nu. Op Gaviria en Groenewegen na, zijn alle topsprinters hier aanwezig. Een referentie, met andere woorden.”

Jasper Philipsen (UAE Team Emirates) leek in Tanunda te gaan winnen. Maar werd in de laatste meters nog geromonteerd door een ijzersterke Bennett. “Veel scheelde het niet. Het was een snelle maar faire sprint. In de slotfase van die aankomstrook ging het nog een klein beetje naar beneden. Ik dacht: dit houd ik wel vol, ik héb hem. (grijnst) Net niet dus. Jammer. Zondag, in de Schwalbe Classic, zette ik mijn spurt te laat in en werd ik vierde. Nu begin ik op die te vroeg en word ik op de streep geklopt. Ik voelde mijn benen verzuren. Met een tweede plaats koop je niets, hé. Ik trek me op aan het feit dat mijn spurt oké is. Er zit snelheid op. Dat geeft vertrouwen. Alles moet een beetje meezitten om te kunnen winnen. Vandaag was ik er heel kort bij.”

Philipsen is ook tevreden over zijn ploeg. “Leuk om over zo’n sterk team te kunnen beschikken voor de spurt. In het begin zat ik redelijk ver, maar de maats brachten me perfect in positie. Ze zijn allemaal al redelijk in orde, maar vooral Bjerg viel op in de finale. Alleen jammer dat we Riabushenko verloren. Hij viel en brak wellicht zijn hand of pols.”

Waar hij voor vreesde komt ook uit. Riabushenko liep een polsbreuk op, zo werd zopas vastgesteld in ziekenhuis van Adelaide. Philipsen is dus belangrijke steunpilaar kwijt.

Rituitslag:

1. Sam Bennett (IRL) Deceuninck - Quick-Step 3:28:54

2. Jasper Philipsen (BEL) UAE Team Emirates “

3. Erik Baška (SVK) BORA - Hansgrohe “

4. Elia Viviani (ITA) Cofidis “

5. André Greipel (GER) Israel Start-Up Nation “

6. Kristoffer Halvorsen (NOR) EF Pro Cycling “

7. Caleb Ewan (AUS) Lotto - Soudal “

8. Marc Sarreau (FRA) Groupama - FDJ “

9. Sam Welsford (AUS) Australia “

10. Alberto Dainese (ITA) Team Sunweb “