Mag het wat meer zijn? Standard maakt het zichzelf nodeloos moeilijk tegen Oostende, Laifis bezorgt Rouches in minuut 89 de zege

De trein der traagheid passeerde vanavond in het Stade Maurice Dufrasne - aardig volgelopen voor een vrijdagavondmatch tegen een laagvlieger.

Trage opbouw, trage balbehandeling. Voetbal in uitgesteld relais. De slechte grasmat hielp natuurlijk niet. Moeten ze toch iets op vinden in Luik.

De toon werd meteen gezet in de beginfase. KV Oostende met een dubbele afweergordel, Standard dat de opening niet vond. En als er als eens muziek in een aanval zat, liep het alsnog fout in de laatste zone.

Het waren zelfs de bezoekers die het meeste dreigden. Van Wijk pakte het slim aan op Sclessin. Sakala fladderde van links naar rechts en terug - always on the run. Hij hield Laifis en Vanheusden constant aan de praat.

Jonckheere schoot op Bodart en Vanheusden moest in de zestienmeter vol in de tackle na een goede loopactie van Bataille.

Pas in het slot van de eerste helft kreeg Standard een eerste kans. Oulare zette voor, Ondoa behoedde Oostende van een achterstand op de poging van Lestienne - uitstekende beenveeg. De fans floten, morden en hoopten op beterschap na de rust.

Dat kwam er ook in eerste instantie.

De Rouches kwamen iets scherper uit de kleedkamer. Carcela mocht aanleggen aan de zestienmeter: buitenkant paal. De poging van Cimirot ging dan weer voorlangs.

Maar het bleef oppassen voor de counters van Oostende. Sakala dribbelde zich voorbij Vanheusden en mikte op Bodart. Stevige waarschuwing.

Dan zou je denken dat ze bij Standard iets scherper gaan verdedigen. Niet, dus. Tien minuten na de rust zette Skulason voor, Bataille kwam voor Gavory en verlengde in doel. Geweldige tik buitenkantje voet. Het is intussen al van 30 oktober geleden dat de Rouches nog eens de nul konden houden in een officiële wedstrijd.

Standard reageerde vrijwel meteen - de kopbal van Vanheusden ging naast.

Wat volgde, was twijfel. Steriele druk en weinig kansen.

Amallah en Cimirot probeerden het vanop afstand, zonder succes.

Standard speelde niet goed, hoor. Ook al kwam de gelijkmaker er dan toch tien minuten voor tijd. Vojvoda zette een één-twee op met Carcela en trapte heerlijk voorbij Ondoa.

Oostende ging in overlevingsmodus. Vrouwen en kinderen eerst, alle ballen weg. Zonder overleg. Standard pompte voorzetten, zocht de voorsprong. Ze speelden alles of niets.

De 2-1 kwam er ook, zij het pas helemaal in het slot.

Minuut 88: Laifis controleerde, Laifis trapte binnen. Sclessin haalde opgelucht adem.

Oostende baalde - c’est la vie, zeker?

Michel Preud’homme werd vanavond 61 jaar. Happy birthday. Hij heeft er dankzij zijn spelers weer wat grijze haren bij, al is de overwinning wel binnen.

Zes op zes na de winterstop voor Standard. Maar het mag gerust iets meer zijn, toch?