Direct naar artikelinhoud
Syriëstrijders

België moet 50.000 euro per dag betalen als het de kinderen uit Syrië niet terughaalt. Maar wat als ons land weigert?

Een vrouw met een baby in Al HolBeeld AFP

Een deurwaarder komt langs bij de regering om dwangsommen te innen, omdat België geen reisdocumenten aflevert voor kinderen in Syrië, zoals een rechter had bevolen. Maar kan België ook weigeren te betalen en tegelijk geen reisdocumenten afgeven? En wat dan? 

Sinds dit weekend is de termijn verstreken waarop ons land documenten moest afleveren aan tien kinderen van Belgische IS-leden in het Syrische kamp Al-Hol, die de kinderen “in staat stellen om onder begeleiding vanuit Syrië naar België te reizen”. Indien niet, zouden er dwangsommen volgen van 5.000 euro per dag per kind, gestort op een individuele rekening van dat kind, waar het aan kan als het 21 jaar is. Het is nu zover. 

“We hebben opdracht gegeven aan een deurwaarder om dat geld te innen,” zegt Abderrahim Lahlali, advocaat voor de families van die kinderen. “Die heeft een brief geschreven aan de ministers van Justitie en Buitenlandse Zaken. Over 10 dagen zullen we dat evalueren. Als de regering niet vrijwillig overgaat tot betaling,  dan zal de deurwaarder komen voor inbeslagnames op de administraties.”

Advocaat Abderrahim LahlaliBeeld BELGA

Binnen de regering reageert niemand op wat er nu gebeurt. Enkel de premier herhaalt haar boodschap dat alles wordt gedaan om reisdocumenten af te leveren. Dat klinkt vreemd, gezien het al zes weken niet is gebeurd. “Als het klopt dat de regering de afgelopen zes weken inactief is gebleven, dan gaf ze hier blijk van een stuitende nalatigheid”, zegt N-VA-Kamerlid Peter De Roover. 

“Voortschrijdend inzicht”

Maar misschien is er wat anders aan de hand. Het is mogelijk dat België oordeelt dat het wél voldoende inspanningen levert om documenten af te leveren en consulaire bijstand te verlenen, zoals de rechter had bevolen, maar dat het niet mogelijk is om die documenten aan de kinderen te geven, bijvoorbeeld omdat België vindt dat Noord-Oost-Syrië te onveilig is voor Belgische vertegenwoordigers. Of omdat België geen diplomatieke relaties onderhoudt met het Koerdische bewind ter plekke, dat niet erkend is.

In dat geval kan België de rechter vorderen die de dwangsommen heeft opgelegd en aantonen dat het in de onmogelijkheid was om te voldoen aan de eisen. De rechter kan dan de dwangsommen opschorten, maar het zou beteken dat hij of zij van het eigen vonnis oordeelt dat het onredelijk was. “Voortschrijdend inzicht”, noemt een jurist dat met een knipoog. 

Het is niet zeker of de argumenten van veiligheid of de legitimatie van het Koerdische zelfbestuur kunnen standhouden, gezien België eerder al 6 weeskinderen repatrieerde uit Al Hol. Een van de andere problemen die België kan bovenhalen, is dat de Koerden de kinderen niet willen laten gaan zonder de moeders. Ook die moeders zelf lijken daar niet toe bereid. N-VA-Kamerlid Peter De Roover drong er eerder op aan om de moeders uit hun ouderlijk gezag te ontzetten.