Kamp tussen krachtpatsers Seck en Onuachu eindigt onbeslist: “Hij is misschien groter dan ik, maar niet sterker”

Geen Hoedt (geblesseerd) en geen Arslanagic (geschorst) bij Antwerp. In hun plaats centraal achterin kwamen Ritchie De Laet en Abdoulaye Seck. Die laatste kwam tegenover Paul Onuachu te staan. Twee zwaargewichten tegen elkaar. In the red corner: de Schrik van Senegal, 1m92 voor 95kg: Abdoulaye ‘Sugar Ray’ Seck. In the blue corner: de Genkse Gigant, 2m01, 91kg droog aan de haak: Paul ‘Smokin’ Onuachu. “Hij mag dan misschien groter zijn dan ik, hij is niet sterker.” Een beetje trash talk van Seck, maar dik tien minuten ver in de partij won de bezoekende spits de eerste clash. Onuachu liep weg van bewaker De Laet en sprong op het gepaste moment voor de neus van Seck om onhoudbaar binnen te koppen. Eerste kans van de Genkies en meteen bingo. De haast traditionele achterstand van Antwerp was weer een feit.

“Ik vind niet dat hij dat duel echt wint”, reageerde Seck na afloop. “Hij kwam uit mijn rug, waardoor ik verrast was. Ik wist niet dat hij eraan kwam, er was geen tijd om te anticiperen.”

Het zou het enige schoonheidsfoutje van Seck blijken. Hij groeide in de match en deed meer dan enkel secuur verdedigen. Even voor rust buffelde hij de bal voor doel, Maehle verlengde ongelukkig in eigen doel. Het steekje dat hij had laten vallen weer mooi opgeraapt. Wat later stuurde hij Lamkel Zé met een perfecte Alderweireld-cross het straatje in, maar dan moest dé fase nog komen. Een kwartier voor tijd ging hij in een spurtduel met de doorgebroken Ito. Seck leunde wat, lichtgewicht Ito vloog over Bolat. Strafschop? Of niet? Rood vond van niet, blauw van wel. Seck was zeker van z’n stuk. “Geen penalty. Echt niet. Ik zette mijn lichaam gewoon een beetje.” Tja...