Zou het einde van de coronacrisis er zo uitzien?

Een voetbaltoeter loeit door de straten. Voordeuren worden opengegooid. Mannen, vrouwen, kinderen, opa’s, oma’s, koppels en eenzaten stromen naar buiten, lopen naar pleinen en parken om er de horlepiep te dansen op de tonen van ‘Everybody’s Free’ van Rozalla. Prachtige vrouwen tongzoenen met bloedmooie mannen, knappe jongens draaien andere knappe jongens binnen, blitse meiden frenchen elkaar rücksichtslos, genderfluïde geliefden evenzeer. We drinken van elkaars schuimende pinten, omhelzen en knuffelen, lallen veel te luid “Z’étaient chouettes les filles du bord de mer / z’étaient faites pour qui savant y faire!” met tranen in de ogen, wankelen een willekeurige gracht of goot in alwaar we onze roes uitslapen onder een broeierige, nachtelijke hemel.

Nope, ’t is geen passage uit Het parfum van Süskind, noch iets dat een vage vriend mij doorstuurde vanop Pornhub. ’t Is simpelweg hoe bovengetekende zich het einde van de coronacrisis voorstelt. Het isolement doet zijn met twijfelachtige smaak gecorrumpeerde verbeelding op hol slaan. Vergeef hem. ’t Is de schuld van de lockdown.

Hoort, kind’ren altegader! “We komen hieruit”, aldus vicepremier en minister van Financiën Alexander De Croo (Open Vld) in de talkshow Vandaag op Eén, dinsdagavond. “Zal het over twee of zes maanden zijn, dat weet niemand. Maar we kómen hieruit!” De vraag die op ieders lippen zou moeten smeulen is dan wel: zullen u en ik iets uit deze ellende hebben geleerd? De medische sector alvast wel. Onze regeringsleiders – hout vasthouden! – wellicht ook, al weet je ’t in dit rare landje natuurlijk nooit.

Microkosmos

De alom gerespecteerde televisiemaker Jan Eelen zei ooit in een bekend onafhankelijk weekblad dat “de grote breuklijn in onze sa­menleving niet die tussen rijk en arm is, tussen Vlaming en Waal, tussen autochtoon en allochtoon, tussen Wim Vandekeybus en Sergio. Wel: die tussen mededogen en sme­rige botheid. Tussen de men­sen die genoeg empathie en fantasie hebben om de ander te begrijpen, en diegenen die dat niet hebben.”

Zal die breuklijn na deze crisis wat meer zijn vervaagd? Of zal het trauma het verschil tussen empaat en asociale kloothommel groter dan ooit hebben gemaakt? ’t Is goed in ’t eigen hert te kijken, niewaar? En naar je eigen microkosmos. Zo vertelden zanger Bent Van Looy en AB-programmator Kurt Overbergh in dezelfde aflevering van Vandaag over de impact van corona op de cultuursector. Freelancemuzikanten maar ook technici, fotografen, galeristen, acteurs enzovoorts hebben minstens een half jaar geen inkomsten. Hoe kunnen we hen helpen? “Je kunt gewoon op internet een plaat bestellen of een T-shirt van je favoriete groep”, aldus Van Looy. Simple comme bonjour.

Laten we elkaar in het najaar ontmoeten in concertzalen, clubs, theaters, musea, cafés, lokale winkeltjes en resto’s. Gulzig en vol empathie. Laten we er geld uitgeven en plezier maken. U heeft Netflix tegen dan toch helemaal leeggekeken. En blijf alsjeblieft even van Bol en Amazon weg. Shop local. Wel oppassen voor GAS-boetes als u ’s  nachts in een willekeurige gracht ligt te lallen.