Alle Macht Aan Kompany: hoe ‘Vince the Prince’ nu al coach van Anderlecht werd

Een verrassing was het niet, alleen dan misschien het tijdstip, zo kort na een al bij al overtuigende 3-1 in de tweede wedstrijd van het seizoen: Vincent Kompany (34 nog maar) stopt met voetballen en wordt fulltime trainer van Royal Sporting Club Anderlecht. De zittende trainer Frank Vercauteren vertrekt. Hij kwam in oktober 2019 bij de club maar moest de sportieve verantwoordelijkheid met zijn discipel van weleer delen, niet altijd tot zijn tevredenheid.

In een videoboodschap bedankte Kompany zijn mentor/opleider voor alle steun. Windowdressing? Wie zal het zeggen. Erg twijfelachtig of we ooit uit een precieze tijdslijn zullen kunnen reconstrueren van hoe dit in zijn werk is gegaan en welke gebeurtenissen het watervaleffect hebben veroorzaakt dat heeft geleid tot de plotse aanstelling na twee speeldagen van hoofdcoach Vincent Kompany.

Is het de zoveelste blessure aan de hamstring die alles heeft versneld? Is het de eeuwige en soms pittige strijd tussen de romanticus Kompany en de homo realisticus Frank Vercauteren? Indien dat klopt, is deze beslissing dan te herleiden tot het – overigens met succes – opstellen door Vercauteren van Adrien Trebel afgelopen zondag? Dat was alvast tegen de goesting – als we de Anderlecht-volgers mogen geloven – van minderheidsaandeelhouder Vincent ‘Vinceke, Vinny’ Kompany. Of is het een combinatie van dat alles?

Kompany werd op 25 juni 2019 na een voorbeeldige spelerscarrière bij Manchester City nogal verrassend gepresenteerd als de ‘verse prins van Neerpede’. Meer nog, hij daalde neer als een een soort voetbalmessias die de geboden van zijn voetbalgod Guardiola – inmiddels nog maar eens pijnlijk onderuit met zijn miljardenteam Man City – kwam verspreiden onder de paars-witte volgelingen die België zouden veroveren.

Dat plan ging niet door. We weten dat het in het prille begin redelijk goed liep, daarna helemaal niet, vervolgens een beetje, maar dat het al bij al te mager was en Play Off 1 niet zou worden gehaald. Dat de revolutie van het morrend volk uitbleef, was te danken aan Vince the Prince. Zijn aura was onaangetast gebleven. Na de verrassende managementwissel – Wouter Vandenhaute executive voorzitter in plaats van Marc Coucke en Karel Van Eetvelt CEO – bleek de bewondering voor Kompany en zijn voetbalboodschap nog toegenomen.

Karel Van Eetvelt eind juni in deze krant: “Van Vincent Kompany was ik heel erg onder de indruk. Ik kende hem alleen van tv. De dag voor de persconferentie dat Wouter en ik bij de club zouden komen, heb ik hem voor het eerst ontmoet. Zelden een gast van 34 jaar met die persoonlijkheid meegemaakt.”

De kiemen voor een conflict over het sportieve waren ook al aanwezig. “Niemand van ons verandert makkelijk van mening – niet ik, niet Wouter, niet Vincent, niet Frank, niet Marc – en toch veranderen we van mening.” Niet dus en vooral niet Vincent Kompany. Hij is heilig overtuigd dat de Guardiola-doctrine de juiste is voor de club waar hij als speler zelfs minderheidsaandeelhouder werd na de grote paleisrevolutie van 28 mei van dit jaar toen eigenaar Marc Coucke een stap opzij zette.

Dat Kompany, Anderlecht en Vercauteren wisten dat dit er zat aan te komen, kan worden afgeleid uit de inschrijving afgelopen vrijdag van Vincent Kompany in de cursus Pro License ‘Opvolging’, een administratieve zet die Kompany voortaan in staat stelt om als T1 op de bank te zitten. Op voorwaarde dat hij dit afmaakt en zijn diploma haalt.

Dat Frank Vercauteren gisteren na de wedstrijd liet uitschijnen dat hij zich beraadde over zijn toekomst in Neerpede/Astridpark, kan daarvan niet los worden gezien. Vervolgens bleek ook dat Kompany vorige week al bondscoach Roberto Martínez op de hoogte had gebracht van zijn fin de carrière. Ten slotte was het videootje dat de pers- en marketingdivisie deze ochtend postte ook alles behalve haastwerk. Over deze move is langer nagedacht dan de uren na de gewonnen wedstrijd tegen STVV waarin de efficiëntie van Vercauteren het (voor het laatst) haalde op de ideale voetbalwereld van Kompany.

De nieuwe (oude) trainer van Anderlecht beschreef in die videoboodschap zijn beslissing als een bevrijding en grapte: ”Ik kan niet meer geblesseerd geraken.” Om dan serieus te worden, in bewoordingen die geen enkele voetballer ooit in de mond heeft genomen of zal nemen: “Het belang van het project Anderlecht overstijgt het belang van het individu. Ik zal het dienen in goede en in slechte tijden om deze club het voetbal te laten spelen dat bij haar imago hoort en terug naar de top te brengen.”

En zo eist Anderlecht – vier op zes, niet verbazingwekkend maar ook niet slecht gestart – niet voor het eerst weer alle aandacht op. Bij gebrek aan financiële marge is dit wel het laatste kunstje dat het zittend bestuur kan uithalen om RSC Anderlecht terug in het juiste spoor te krijgen. Vincent Kompany had het in de video ook nog over “dingen die eindelijk duidelijk zijn, nu ik die stap heb gezet.” Dat klopt, Vincent Kompany heeft nu alle macht. Als het straks nog niet draait, weten de fans wie ze ter verantwoording kunnen roepen als ze nog eens Neerpede komen bezetten.