België moet kinderen van Syriëstrijders toch niet terughalen
Ons land is dan toch niet verplicht om tien kinderen van IS-strijders en hun ouders naar hier te halen. Dat heeft de rechter in beroep beslist en schrijft De Morgen. België moet ook geen dwangsommen betalen per dag dat het niets onderneemt.
In 2019 vroegen vier IS-vrouwen dat hun kinderen, jonger dan tien, gerepatrieerd zouden worden. De kinderen zaten toen vast in kampen in het noorden van Syrië, hun ouders komen van Antwerpen.
Bekijk het verslag uit "Het Journaal" hier en lees voort onder de video:
De rechter in eerste aanleg gaf de gezinnen gelijk en legde de Belgische staat dwangsommen van 5.000 euro op voor elke dag dat geen actie werd ondernomen om de kinderen naar België terug te halen.
Maar de Belgische Staat tekende beroep aan tegen de veroordeling. Ze argumenteerde dat ze niet in de mogelijkheid was om de kinderen terug te halen, omdat de ouders niet gescheiden wilden worden van hun kinderen en de Koerdische overheid niet toeliet dat de kinderen zonder hun ouders het grondgebied zouden verlaten. De dwangsomrechter gaf België daarin gelijk, waartegen de vier ouders dan weer beroep aantekenden.
Het hof van beroep oordeelt nu dat de overheid niet verplicht kan worden mensen terug te halen. Niet de Syriëstrijders zelf, maar ook niet hun kinderen. Een van de argumenten van de rechtbank is dat de afstamming van de kinderen niet aangetoond kan worden. De kinderen zijn geboren in Syrië, en er is geen DNA-onderzoek dat aantoont dat het wel degelijk kinderen van de Belgen zijn.
Het gaat er bijvoorbeeld om dat er geen DNA-materiaal of geboorteaktes kunnen worden voorgelegd
"Het gaat er bijvoorbeeld om dat er geen DNA-materiaal of geboorteaktes kunnen worden voorgelegd", zegt Abderrahim Lahlali, advocaat van de moeders en kinderen. "Dat is voor ons moeilijk te plaatsen. Geboorteaktes kunnen uiteraard niet bezorgd worden vanuit een oorlogsgebied. En DNA-stalen die in Syrië genomen zijn, worden ook niet erkend in ons land. Dus dat maakt het ook bijzonder moeilijk."
Verder wordt er in het arrest ook op gewezen dat de hoogdringendheid die vereist is voor deze specifieke procedure, niet meer aan de orde is. Lahlali bekijkt of hij en zijn cliënten eventueel verdere stappen zullen zetten, door bijvoorbeeld naar het Hof van Cassatie te gaan.
Bekijk hieronder de toelichting door Helen Goedgebeur in "Het Journaal":
