Iraans terreurproces: parket eist twintig jaar tegen leider Wilrijkse cel

Met gekruiste armen en een mondmasker onder de neus zat Amir Saadouni (40) de hele dag boos voor zich uit te staren. Met naast hem echtgenote Nasimeh Naami (36). Ze staan terecht voor terroristische moordpoging tijdens de ‘Free Iran Rally’ in Villepinte bij Parijs op zaterdag 30 juni 2018.

Ook de Iraniërs Assadollah Assadi (48) en Mehrdad Arefani (57) staan terecht. Zij weigerden gisterochtend hun gevangeniscellen te verlaten. Assadi, die tot voor zijn arrestatie op de Iraanse ambassade in Wenen werkte, schermt met zijn diplomatieke onschendbaarheid en legde sinds zijn arrestatie geen enkele verklaring af. Hij rekende er lange tijd op dat hij zou worden omgeruild voor de in Iran ter dood veroordeelde Iraans-Zweedse VUB-docent Ahmadreza Djalali.

Departement 312

Er ging maanden voorbereiding aan de aanslag vooraf, met sms’jes en mail in door Google Translate omgezette codetaal. ‘Verse vis’ betekende Oostenrijk en ‘PS4' was de bom. Assadi overhandigde die op donderdag 28 juni 2018, verstopt in een handtas, aan Saadouni en Naami in Luxemburg. Ze kregen ook 30.000 euro cash, bovenop de ongeveer 300.000 euro die ze in de jaren daarvoor al ontvingen.

Op zaterdag 30 juni vertrok het koppel richting Villepinte waar de rally zo’n 25.000 mensen lokte. Uit de sms’jes valt op te maken dat het de bedoeling was om de bom te doen ontploffen onder de white zone, waar mensen als John Bolton, Rudy Giuliani, Newt Ging­rich en Ingrid Betancourt verzameld waren. Het voornaamste doelwit was de in Parijs wonende Iraanse Mayaram Rajavi, leidster van de People’s Mujahedin of Iran (MEK).

Saadouni en Naami werden na een tip van een buitenlandse veiligheidsdienst gearresteerd in de buurt van Brussel. Later volgden ook de arrestaties van Assadi en Arefani, volgens het federaal parket allebei agenten van het Iraans Ministerie voor Inlichtingen en Veiligheid (MOIS). Assadi werkt daar bij het departement 312, dat door de Europese Unie wordt gezien als een terroristische organisatie. “Het project voor de aanslag is ontworpen door en onder impuls van Iran”, zo klonk het in een document van de Staatsveiligheid. “Het was geen persoonlijk initiatief van Assadi.”

‘Hebzucht’

Saadouni en Naami leerden elkaar al chattend kennen in het voorjaar van 2004, toen Saadouni nog maar net als vluchteling was erkend en af en toe deelnam aan manifestaties van de MEK in Brussel. Hij werd havenarbeider in Antwerpen en vestigde zich in Wilrijk. Begin 2007 pas zagen ze elkaar in het echt, toen ook Naami overkwam. “Zij was een intrigante”, zegt advocaat Rik Van Reusel, die op het proces 25 burgerlijke partijen vertegenwoordigt. “Zij zegt dat ze onder druk stond vanuit Iran. De enige druk die zij voelde was hebzucht. Nasim Naami, in oorsprong een geheim agente, was uit op geld. Zij had haar oog laten vallen op een droomvilla van 400.000 euro.”

Het koppel had zichzelf al beloond met de aankoop van een Mercedes SUV ter waarde van 42.000 euro.

Ook Mehrdad Arefani werd als infiltrant van de MOIS bij de MEK aardig vergoed. In zijn woning in Ukkel vond de politie tal van spionagesnufjes, waaronder een bril met ingebouwde camera. Arefani was die zaterdag in Villepinte mee verantwoordelijk voor de beveiliging. Bij zijn arrestatie stond hij buiten al tien minuten te filmen. “Wij denken dat hij de chaos en de paniek wilde filmen”, zegt het federaal parket.

Leugendetector

Tijdens haar ondervragingen bleef Nasim Naami volhouden dat ze ervan uitging dat hun taak erin bestond om met de afstandsbediening voor de grap een vuurwerkpijl te doen afgaan tijdens de rally. “We mochten niet in de buurt van vuur gaan staan”, zo werd een van haar verklaringen gisteren geciteerd. In een andere verklaring zegt ze: “We moesten de tas meenemen naar de eetstandjes. We zouden hierna naar Iran en onze familie kunnen terugkeren.”

Het koppel had op zondag 1 juli in Keulen afgesproken om dixit een sms te ‘balspelen’. Het zou de finale debriefing worden voor Saadouni en Naami. Het was de bedoeling dat niemand ooit de betrokkenheid van Teheran zou kunnen aantonen. De bom, met 500 gram TATP, was door het Iraans leger zo gebouwd dat ze ook zichzelf volledig zou vernietigen.

In de gevangenis werden gesprekken tussen Saadouni en Naami afgeluisterd. Het is in die gesprekken vooral zij die hem stuurt. Ze wil voortdurend dat hij zijn eerdere verklaringen aan de speurders wijzigt: “Als je praat tegen hen, zeg dat je bedrogen bent geweest. Dat Danial wou dat ook hij zou sterven.” Ze doet ook alsof ze verwonderd is: “Amir, hoeveel mensenlevens zou het gekost hebben?”

Nasim Naami blijft erbij dat zij geen weet had van een bom. Dat een grap met vuurwerk was. Ze smeekte zelfs om een test met de leugendetector. Ze kreeg die test, maar viel helemaal door de mand.

Het federaal parket eist nu 20 jaar gevangenisstraf tegen Assadi, over wie de aanklaagster zei: “U erkent zelfs de bevoegdheid van deze rechtbank niet, maar wij garanderen u al uw rechten. Tegen Saadouni en Naami werd 18 jaar geëist en tegen Arefani 15 jaar. Volgende week komt de verdediging aan het woord.