Volgens de studie van Stop Kinderarbeid en SOMO worden Bengalese kinderen in hun thuisland nog steeds in groten getale het slachtoffer van kinderarbeid door de onethische praktijken van de textielindustrie. Hoewel kinderen nu niet langer in de textielindustrie zelf tewerk gesteld worden, komen ze eenvoudigweg in andere bedrijven en sectoren terecht waar ze evengoed uitgebuit worden, en dit is het onrechtstreekse gevolg van de extreem lage lonen die textielarbeiders uitbetaald krijgen.

Zo zijn er in Bangladesh maar liefst vier miljoen arbeiders in de textielindustrie tewerkgesteld. Deze arbeiders werken gemiddeld zestig uren per week en verdienen ongeveer één derde van het gemiddelde loon dat nodig is om in alle levensbehoeften ( voeding, huisvesting, gezondheidszorg en onderwijs) te voorzien. Vaak zijn ze daarom genoodzaakt om hun kinderen uit werken te sturen omdat hun gezin zonder bijkomende financiële steun niet kan overleven. Bangladesh telt dan ook 3,5 miljoen werkende kinderen tussen vijf en zeventien jaar.

Veel internationale ketens doen een beroep op textielbedrijven in Bangladesh. In het rapport Branded Childhood somden Stop Kinderarbeid en SOMO specifiek enkele ethische gedragscode van de volgende zeven kledingketens op: C&A, ESprit, GAP, H&M, Kmart Australia, Marks & Spencer en VF Corporation. De onderzoekers hopen dat bedrijven hun verantwoordelijkheid zullen opnemen om de mensenrechten doorheen het volledige productieproces te respecteren, ook als ze niet rechtstreeks hebben bijgedragen tot de schending ervan.