De Brexit Adjustment Reserve, zoals het fonds officieel heet, zal gespijsd worden met 5 miljard euro aan Europees geld (in constante prijzen 2018). Als het van het Europees Parlement afhangt, zal 4 miljard euro daarvan in twee gelijke schijven van 2 miljard over de 27 EU-landen verdeeld worden in 2021 en 2022, als prefinanciering. De resterende 1 miljard euro wordt in 2025 toegekend, op basis van de gedane en bij de Europese Commissie aangegeven uitgaven, rekening houdend met de prefinanciering.

Over de Brexit-gerelateerde kosten en investeringen waarvoor geld uit het fonds mag worden aangesproken, moeten het Europees Parlement en de lidstaten het nog eens worden. Maar de parlementscommissie Regionale ontwikkeling stemde dinsdagavond wel al in met de verdeling van de miljarden die de lidstaten eind april reeds afklopten. Uitgedrukt in constante prijzen heeft België uitzicht op alles samen 353.330.180 euro. In lopende prijzen - dus met inflatie meegerekend - komt dat neer op een bedrag dat zou schommelen tussen 375 en 380 miljoen euro. Hoeveel elke lidstaat exact zal krijgen in lopende prijzen, zal pas duidelijk worden wanneer de onderhandelaars van het parlement en de Raad het Brexitfonds in zijn definitieve vorm gegoten hebben.

Verdeling

Het is ook nog niet duidelijk hoe de Europese steun intern verdeeld zal worden in België. Toen de Europese Commissie begin dit jaar haar voorstel voor een Brexitfonds neerlegde, was nog sprake van 324 miljoen euro voor ons land (enkel prefinanciering, in lopende prijzen). Daarvan zou zo’n 140 miljoen euro naar Vlaanderen gegaan zijn en nog eens 60 miljoen euro naar de Vlaamse visserijsector. Het basisbedrag is in de tabel van het parlement en de Raad hetzelfde gebleven, maar omdat de verdeling van het laatste miljard van het fonds nu werd aangepast, kan het eindbedrag voor ons land nog wijzigen. De intra-Belgische verdeling daarvan zal bekeken worden door de federale regering en de deelstaten.

Uitgedrukt in constante prijzen zal Ierland met 1,064 miljard euro de grootste begunstigde van het fonds zijn, voor Nederland (810 miljoen), Frankrijk (672 miljoen), Duitsland (591 miljoen) en België (353 miljoen). De toewijzingsmethode is gebaseerd op de afhankelijkheid van de economie van elke lidstaat van de handel met het VK, met bijzondere aandacht voor de visvangst.

Verdeelsleutel

Dat het parlement nog voor de eigenlijke onderhandelingen met de Raad instemt met de verdeling van de middelen per lidstaat, is logisch, legde de Belgische rapporteur Pascal Arimont (van de Duitstalige CSP) woensdag uit. In de bepaling van de verdeelsleutel is heel wat werk gekropen, “deze cijfers komen niet uit de lucht vallen”, zei hij.

Het parlement wil dat maatregelen die in het kader van de Brexit genomen worden tussen 1 juli 2019 en 31 december 2023 in aanmerking kunnen komen voor een subsidie van het fonds. De Raad wil die referentieperiode beperken tot de tijd tussen 1 januari 2020 en einde 2023. Maatregelen die steun kunnen krijgen, zijn bijstand aan economische sectoren, bedrijven, kmo’s en lokale (vissers)gemeenschappen, jobprogramma’s en re-integratieprojecten en grens-, douane-, gezondheids-, fytosanitaire en veiligheidscontroles. De parlementsleden willen niet dat banken en andere financiële instellingen die voordeel halen uit de brexit steun van het fonds kunnen ontvangen.

De parlementsleden hopen op vlotte onderhandelingen met de lidstaten en willen reeds in juni de gesprekken kunnen afronden.