De huur van kleding is lang aangeprezen als één van de antwoorden op de milieuproblematiek waarmee de modesector wordt geconfronteerd, maar dat zou wel eens een misvatting kunnen zijn. Dat blijkt uit een studie van wetenschappers aan de Technische Universiteit Lappeenranta in Finland.

De onderzoekers kwamen tot de vaststelling dat het weggooien van kleding voor het leefmilieu uiteindelijk minder schadelijk zou zijn dan de verhuur van textiel. De onderzoekers ontdekten dat het huren van kleding op de klimaatverandering een grotere impact heeft dan onder meer doorverkoop of recyclage.

Logistiek

“Vooral de verpakking en de bezorging van de verhuurde kledij genereert verborgen milieukosten”, benadrukken de onderzoekers. “Transport is bij de verhuur van kleding een belangrijk gegeven. Het textiel moet immers steeds meer tussen het magazijn en de huurder heen en weer worden vervoerd. Daarnaast moet de kleding ook telkens naar de stomerij worden gebracht. Dat is eveneens een activiteit die voor het leefmilieu bijzonder schadelijk is.”

De verhuur van kleding wordt vaak gezien als een duurzaam en zuinig alternatief voor fast fashion. Het concept is populair gemaakt door bedrijven zoals Rent the Runway en persoonlijkheden zoals Carrie Symonds en Gwyneth Paltrow. Ook een modehuis zoals Ralph Lauren heeft de lancering van een verhuurassortiment aangekondigd.

Het huren van kleding is een groeisector die volgens ramingen eind dit decennium een jaaromzet van 2,3 miljard pond zou kunnen halen. Het concept werd algemeen aangeprezen als een mogelijke oplossing voor de milieucrisis van de modecrisis. Een rapport van het World Economic Forum dit jaar suggereerde dat de textielindustrie 5 procent van de wereldwijde emissies genereert.

Greenwashing

“Maar in plaats van een oplossing te zijn, moet de huur van textiel op een andere manier worden ingeschat”, merken analisten op. Uit het onderzoek bleek dat veel verhuurmerken de term circulaire economie – het concept waarbij kleding van persoon tot persoon wordt doorgegeven tot uiteindelijk een recyclage volgt – als een vorm van greenwashing misbruiken.

“Geen enkele leidinggevende wil zijn bedrijf compleet reorganiseren, wat vaak noodzakelijk zou zijn om een duurzame activiteit uit te bouwen”, merkt Dana Thomas, auteur van het boek ‘Fashionopolis: The Price of Fast Fashion and the Future of Clothes’, op.

“Leidinggevenden zijn veel te intensief gefocust op kortetermijnwinst om in langetermijnvoordelen te investeren. Alleen regelgeving kan dit probleem oplossen. Geen enkel bedrijf, in welke sector dan ook, zal vrijwillig verlies nemen in het belang van de planeet. Alleen een wet kan hen daartoe aanzetten.”

Indien verhuurbedrijven hun logistiek op een klimaatvriendelijke manier zouden herschikken, zou de huur van textiel volgens de studie milieuvriendelijker kunnen worden dan doorverkoop. “De meest duurzame consumptie van mode bestaat uit de aankoop van minder goederen, gekoppeld aan de intentie om de kleding zo lang mogelijk te dragen.” (lb)