Vorig jaar werden er in Vlaanderen 3.568 verzoeken tot het opstarten van de procedure tot ongeschikt- of onbewoonbaarverklaring ingediend. Dat gebeurde in 1.072 gevallen door belanghebbenden, in 1.433 gevallen door Vlaamse ambtenaren, in 824 gevallen door burgemeesters en in 239 gevallen door de wooninspectie. In 70 procent van de gevallen leidde het verzoek tot een besluit van ongeschikt- of onbewoonbaarheid. “Het zou te kort door de bocht zijn om te concluderen dat de problematiek op het terrein de afgelopen jaren in dezelfde mate is toegenomen”, zegt Warnez. “Er wordt door de overheid ook echt meer proactief gecontroleerd, in vergelijking met 2019 werden er in 2020 bijvoorbeeld 300 woningen extra ongeschikt of onbewoonbaar verklaard op basis van verzoeken van de wooninspecteur.”

Diependaele laat in zijn antwoord weten dat hij de slagkracht van de wooninspectie wil vergroten. De meest ernstige gevallen van krotverhuur en mistoestanden worden strafrechtelijk aangepakt. “Een effectieve, efficiënte en slagkrachtige strafrechtelijke handhaving creëert ook een afschrikkingseffect en werkt daardoor niet alleen reactief, maar ook proactief”, stelt hij.

Naast de strafrechtelijke procedure, zal ook de mogelijkheid tot een bestuurlijke beboeting ingevoerd worden. Nu is het zo dat indien het parket er voor kiest om geen verdere strafrechtelijke stappen te ondernemen, er geen bestraffing volgt. Dankzij de invoering van de bestuurlijke beboeting zal Vlaanderen vanaf januari 2023 ook kunnen optreden in dit soort dossiers.