Groot spandoek aan gevangenis in Oudenaarde vertelt verhaal van drie gedetineerden die lange straf uitzitten
Sinds vrijdag hangt er een groot spandoek aan de gevangenismuur van Oudenaarde. Het is het verhaal van drie gevangenen die in Beveren een lange straf uitzitten. Dat initiatief gaat uit van gevangenisaalmoezenier Siska. "Ik zat met hen aan tafel omdat ze hun eigen verhaal niet verwerkt kregen. Maar ik was getuige van zulke interessante verhalen. Ik voelde dat daar meer inzat."
In Oudenaarde kan je aan de gevangenis vijf verhalen van drie gedetineerden lezen en beluisteren. Die staan uitgetekend op een groot wit doek van 12 meter en via PrisonCloud kun je die verhalen ook beluisteren. Omdat de drie gedetineerden uit Beveren het moeilijk hadden om hun misdaad, assisenproces en gevangenisleven te verwerken, werd gevangenisaalmoezenier Siska Deknudt ingeschakeld.
"Het verhaal begon twee jaar geleden in Beveren, ze vroegen me te helpen bij de verwerking met enkele gesprekken,” zegt Deknudt. Die gesprekken leiden tot het groot wit kunstwerk op de Oudenaardse gevangenis met bijhorende podcast.
Deknudt nam de gedetineerden op stap zoals Harold Fry dat doet in het boek De onwaarschijnlijke reis van Harold Fry. Die stapt 800 kilometer om zijn collega een laatste groet te brengen. En in die 800 kilometer komt hij zijn levensgeschiedenis tegen: zijn vader, zijn moeder, zijn boosheid, zijn verdriet, zijn verwarring... "Nadat ik het boek had gelezen wist ik: ik ga met die drie mannen op tocht, niet fysiek want we zaten in een lokaal zonder ramen. En op die denkbeeldige tocht komen ook zij hun verdriet, hun vader, hun moeder, hun schaamte of hun verwarring tegen."
Het werd iets meer dan enkel een fictieve levenswandeling. "Na 23 sessies vond ik dat hun verhalen meer verdienen dan enkel tegen mij gezegd te worden. Daarom zocht ik contact met schrijfster Yelena Schmitz, die de dialogen omgezet heeft in teksten en podcasts, met Nicolas Marquez die als illustrator beeld bij het woord brengt en met Boris Vermeersch die als audiovisuele kunstenaar beweging in het beeld brengt. Zo ontstonden vijf beeldverhalen met bijhorende podcast en animaties."
Ik had een beeld van gevangenen, maar bij de gesprekken zaten daar gewone mannen voor mij
Stereotypen gevangenen doorbreken
Met het doek wil Deknudt de stereotiepen van het gevangenisleven doorprikken. "Als er iets naar buitenkomt over detentie is dat meestal heel zwart-wit. De daders moeten we slecht maken, dat is gemakkelijk. Terwijl ze zelf het idee hebben dat hun leven niet door en door slecht is." Ook voor schrijfster Yelena was het een ervaring. “Ik had een beeld van gevangenen, maar bij de gesprekken zaten daar gewone mannen voor mij. Die hadden mijn buurman kunnen zijn.”
Het doek is nog niet aan zijn laatste bestemming toe
De gevangenen en Siska Deknudt komen uit Beveren, maar het doek hangt aan de gevangenis in Oudenaarde. Dat komt omdat de gevangenis in Oudenaarde in de stad zelf ligt, waardoor passanten het verhaal kunnen lezen. In tegenstelling tot de gevangenis van Beveren die vlak langs de autosnelweg ligt. Maar het is de bedoeling om het doek later ook naar andere gevangenissen te brengen, waaronder Gent, Leuven en Mechelen.
