Elise Mertens speelt op Roland Garros met tattoo die gemaakt is met assen van haar overleden hond: “Hij was mijn soulmate”

Elise Mertens is een grote dierenvriend. Bij haar ouders in Hamont lijkt het op een kleine kinderboerderij waarbij de grootste aandacht uitgaat naar de zeven (geadopteerde) honden. Enkele dagen geleden moest Mertens nog de vijftienjarige Kaj afgeven, maar moeilijker had ze het in september van vorig jaar toen haar Schotse herdershond Bo kwam te gaan.

“Hij was mijn soulmate”, zegt Mertens erover. “Ik was er niet want ik speelde op dat moment het toernooi van Tokio, dat was moeilijker. We hebben hem geadopteerd vanuit Griekenland toen hij zeven was en hij is uiteindelijk twaalf jaar geworden. Wij hadden een echte connectie.”

Vandaar dat ze de naam van de hond vereeuwigd heeft in een groenkleurige tattoo. “Ze is gemaakt van de assen van Bo. Als ik mij niet zo goed voel op de baan of in het leven, dan kijk ik naar die tatoeage en ben ik meteen weer zen.”

Mertens heeft er een degelijke eerste vijf maanden opzitten zonder voor echte uitschieters te zorgen. “Ik weet dat ik hier een vierde ronde te verdedigen heb, maar het is toch de bedoeling om in de top 30 te blijven. Daarna heb ik tijdens het grasseizoen bijna geen punten te verdedigen en zou ik weer wat kunnen opschuiven in de rankings.”

Voornaamste factor in een succesvol verloop is dat haar schouderproblemen binnen de perken blijven. “Eind vorig jaar bleek dat ik sukkelde met enkele stressfracturen. Nu moet ik vooral zien dat ongemak onder controle te houden. Er zal altijd wel iets zijn. Ik ben niet meer zo jong, hè. Daarom dat ik vorige week ook het toernooi van Straatsburg liet schieten, ik had uiteindelijk veel gespeeld. Ach, die schouder zal altijd gevoelig blijven.”