Onze redactie doet test: hoe moeilijk is het om tickets voor Taylor Swift te scoren? “96.000 man in wachtrij voor mij”

Toegegeven, na vele onheilspellende doemscenario’s in het buitenland, bleek de ticketverkoop voor Taylor Swift in Amsterdam verrassend... probleemloos. Wie het geluk had om een verkooplink te bemachtigen én het in zich had om tot een uur toe te wachten om tot bij de kassa te geraken, kon dat doen zonder al te veel hinder. De site van Ticketmaster hield stand onder het gewicht van de vele fans die zich tegelijkertijd op Taylor wilden storten, en ook het betaalsysteem leek overeind te blijven ten midden van alle chaos. Wel doken hier en daar issues op met doorlinkknoppen, die plots niet meer werkten. Wie op zo’n vastlopende pagina terechtkwam en probeerde te refreshen, kwam prompt weer achteraan in de wachtrij terecht, om achteraf te moeten concluderen dat alle tickets uitverkocht waren.

Ook op onze redactie was het al Taylor dat de klok sloeg, vandaag. Dit is hoe onze journalisten het er vanaf brachten in de zelfverklaarde ‘oorlogszone’ van Ticketmaster.

Ik ben een grote fan van Taylor, dus het was voor mij niet de vraag of ik haar zou zien, maar wáár. Ik had op voorhand al gehoord dat het erg moeilijk zou worden om een ticket in handen te krijgen, vanwege het strenge selectieproces. Ik heb me dus ingeschreven voor zowat elk Europees land waarvan ik wist dat ik het kon bereiken. Londen, Parijs, Wenen, Milaan... En Amsterdam, uiteraard, voor geval het best case scenario realiteit werd. Je kan je mijn verbazing wel voorstellen toen ik op 5 juli concludeerde dat ik voor geen énkel concert een verkooplink had ontvangen! Mijn hart zakte in mijn schoenen: dit kon toch niet?! Ik had enorm veel geluk dat één van mijn vriendinnen wél mee mocht doen aan de verkoop. Ze ontving zelfs zéven links, voor zeven verschillende landen, maar niet voor Amsterdam. Heel vreemd, hoe dat selectieproces in zijn werk is gegaan.

Dankzij haar zijn we wel binnengeraakt in Londen. Gelukkig maar, want voor vele andere landen bleek het hopeloos. De verkoop van Parijs, bijvoorbeeld, was een ware ramp. We hebben niet de allerbeste plaatsen bij kant kunnen krijgen, maar we zijn al lang blij dat we kunnen gaan.

Het was ruim op voorhand al duidelijk dat het niet simpel zou worden om een glimp van Taylor Swift op te vangen in Amsterdam. Wonder bij wonder hadden zowel de vriendin waarmee ik van plan was om naar het concert te gaan én ikzelf een verkooplink ontvangen. Dat gaf ons op z’n minst al wat meer kans om kaartjes op de kop te tikken én om dicht bij huis te blijven. Een reis naar de andere kant van Europa plannen, zag ik persoonlijk namelijk niet zitten.

In de wachtrij staan op 12 juli duurde enorm lang. Maar eigenlijk verliep de verkoop van Nederland, in vergelijking met wat ik hoorde over bepaalde andere landen, erg probleemloos. Het was een hele opluchting toen die bewuste vriendin me plots liet weten dat ze vier kaartjes voor de show op zaterdag had bemachtigd. Laat dat nu nét het moment zijn waarop ik ook zelf eindelijk uit de wachtrij ben geraakt en de kans kreeg om kaartjes te kopen. Ik heb meteen enkele collega’s gecontacteerd waarvan ik wist dat ze dik tegen hun zin op de wachtlijst waren geplaatst. Zo zijn zij ook nog aan zo’n gegeerd plekje geraakt.

Swifties need to stick together, toch?

Toen ik hoorde dat Taylor naar België kwam, trommelde ik meteen mijn hele familie op om zich in te schrijven. Hoe meer kans op een link, hoe beter. En maar goed ook, want het was mijn mama die uiteindelijk de link voor Amsterdam toegestuurd kreeg. Ik had er enkel eentje voor Parijs, maar ook dat wilde ik proberen - voor de zekerheid. Die van Parijs ging namelijk eerst van start.

Zo hoopvol als ik was toen de verkoop van start ging, zo wanhopig was ik toen ik na een paar uur nog altijd op Ticketmaster zat. De site crashte constant, het was complete chaos. Uiteindelijk werd de verkoop zelfs opgeschort. Het is dan ook een klein mirakel dat ik op één of andere manier tóch tot aan de kassa ben geraakt. Al was het maar met één eenzaam ticketje.

Daarna heb ik ook mijn kans gewaagd voor de show in Amsterdam. Het zou trouwens ook beter uitkomen om gewoon in Nederland te kunnen gaan dan om in mijn eentje naar Parijs af te reizen. Het wachten blééf echter maar duren. Er stonden 96.000 mensen voor mij in de wachtrij. Na maar liefst drié uur in de wachtrij ben ik er alsnog in geslaagd om kaartjes te kopen. Amsterdam, here we come! Met dat ticket voor Parijs kan ik nog iemand anders blij maken.

Ik heb altijd gezegd: ‘Als de Hunger Games echt bestonden, zou ik de eerste zijn die sterft.’ En zie hier: in de kille oorlog om Taylor Swift-tickets trok ik onherroepelijk aan het kortste eind, nog voor hij goed en wel begonnen was. Niet alleen ikzelf, maar ook mijn volledige vriendenkring en mijn hele familie (zelfs mijn lief, broer en vader, die niéts hebben met Taylor, werden onder lichte dwang ingeschakeld) werden prompt op de wachtlijst gezet. Game over.

Ik ben al jaren fan en had plannen om naar haar optreden op Werchter Boutique te gaan - je weet wel, ergens in die verre periode voor de coronacrisis, toen we nog dachten dat we die zomer buiten mochten. Toen ik hoorde dat ze België dit keer oversloeg, vond ik dat dus verrassend. Nu, een tripje naar Amsterdam of zelfs Londen of Parijs was op zich geen probleem. Tot er bleek dat Ticketmaster er een groot probleem van zou máken. Achteraf horen dat sommige fans toegangslinks hadden voor niet één, maar vijf concerten, smaakt bijzonder zuur. Niets aan te doen helaas, de race van het jaar begint woensdag om 14u, en wij zitten noodgedwongen - en met teleurgestelde puppyoogjes - aan de zijlijn.

KIJK. Zo chaotisch verliep de ticketverkoop voor Parijs

1,27 miljard euro opbrengst, bijna evenveel teleurgestelde fans: waarom er zo fel gestreden wordt om tickets voor Taylor Swift

Nadat ticketverkoop voor Frankrijk volledig in de soep draait: zo geraak jij aan tickets voor Taylor Swift in Amsterdam

Zijn de ‘Taylor’s versions’ puur bedrog van Swift? “Ze wist verdomd goed dat haar muziekrechten verkocht werden”