Net als Franse champagne, Portugese porto en Griekse kalamata-olijfolie is ‘Parmigiano Reggiano’ een beschermd product. Om het officiële certificaat te behalen, moet de kaas, waarvan de geschiedenis teruggaat tot de middeleeuwen, aan strenge eisen voldoen. Zo mag Parmezaanse kaas alleen gemaakt worden in een klein deel van Noord-Italië (zoals de provincies Parma en Reggio Emilia), moeten de kaaswielen (die gemiddeld 40 kilo wegen) minimaal twaalf maanden rijpen in berggebied en moeten ze twee jaar na productie een kwaliteitstest ondergaan.

Hoge prijzen

Gezien de strikte regels om het kwaliteitslabel te halen, wordt Parmezaanse kaas doorgaans aan hoge prijzen verkocht. Daardoor wordt het meteen ook een interessant product voor copycats. Terwijl de officiële markt wereldwijd vorig jaar een recordomzet van 2,9 miljard euro bereikte, wordt ook de jaarlijkse verkoop van namaakkaas op zo’n 2 miljard geschat.

Om misbruik tegen te gaan, proberen de producenten nu een nieuw trucje uit: in de schil van 120.000 kaaswielen zijn microchips ter grootte van een zoutkorrel geplaatst. Ze doen dienst als duurzame voedsellabels die consumenten kunnen inscannen om de authenticiteit van hun product te achterhalen. Hoewel het gezien hun plaats in de harde schil onwaarschijnlijk is dat de chips worden opgegeten, zijn ze ook perfect voedselveilig.