De burgerlijke partij stak van wal met een scherpe opmerking tegen de beklaagde. “Als we de beklaagde moeten geloven, zijn de twee slachtoffers leugenaars die alles verzonnen hebben”, zei de advocate. “Nochtans hebben de meisjes alles in detail kunnen beschrijven. Ze zijn opgegroeid bij hun grootouders. Onschuldige aanrakingen bleven over de jaren heen escaleren naar meer foute plekken, tot de feiten van verkrachting. Beide meisjes waren toen onder de zestien jaar oud.”

Het openbaar ministerie zet de feiten uiteen. “Het gaat over langdurige feiten van seksueel misbruik”, zei ze. “De handelingen gaan al zo lang terug als de slachtoffers zich kunnen herinneren. Dat maakt het moeilijk om een tijdlijn te maken. De kleindochters hadden lang niet door dat zijn gedrag ongepast was omdat ze niets anders kenden. Dat ging van opmerkingen over beginnend schaamhaar tot uiteindelijke penetratie met de vingers.”

Posttraumatisch stresssyndroom

De procureur-substituut hekelt zich ook aan de gedachtegang van J. “De feiten zijn beide gebeurd toen de meisjes hun benen op de schoot legden van hun grootvader”, zei ze. “Daarmee zouden ze zich gepresenteerd hebben aan hem, waarna hij hen verkrachtte. Die twee feiten geeft hij toe, maar het jarenlange misbruik dat ertoe leidde, blijft hij ontkennen.”

De daden van de beklaagde hebben grote schade achtergelaten bij de meisjes. “Ze hebben beiden een posttraumatische stresssyndroom opgelopen, dat duidelijk gelinkt is aan het seksueel misbruik”, zegt de burgerlijke partij. “Meisjes van zo’n leeftijd verzinnen niet zomaar iets. De uitleg is heel eenvoudig: hij heeft de feiten gepleegd. Al doende heeft hij hun leven getekend en gezin verwoest.”

Spijt uitdrukken

De advocate van de burgerlijke partij las ook een verklaring van de ouders voor. “Gruwelijk dat dit door mijn eigen vader is aangericht”, leest ze voor. “We voelen ons gefaald als ouder. Hij weet niet wat hij heeft aangericht.” Ook het slachtoffer zelf nam nog het woord. “Het staat terecht voor twee verkrachtingen, maar in realiteit gaat het om veel meer. Als achttienjarige verkrachtte hij me nog in het tuinhuis.”

Door het beperkt schuldinzicht en de lange duur van de feiten, vordert de procureur een straf van acht jaar. Zijn advocate pleitte voor uitstel met probatievoorwaarden. “Ik schaam me enorm hard”, zei de beklaagde. “Woorden schieten me tekort. Ik wil mijn spijt uitdrukken aan mijn kinderen en kleinkinderen.”